Η νύχτα δρόμους μαγικούς απόψε στο κορμί χαράζει,
φεγγάρι μελιστάλαχτο το βλέμμα σου που μ’ αγκαλιάζει.
Θαλασσινέ μου άνεμε, μες στον καιρό ταξίδεψέ με,
να λιώσω απόψε κάνε με, με την πνοή σου κοίμησέ με.
Έχω γίνει ένα
μάτια μου, με σένα.
Μάτια μου, με σένα
έχω γίνει ένα.
Τ’ αστέρια στήσανε χορό μες στων ματιών τον ουρανό σου,
με της καρδιάς μου τον ρυθμό χορεύω μέσα στ’ όνειρό σου.
Θαλασσινέ μου άνεμε, μες στον καιρό ταξίδεψέ με,
να λιώσω απόψε κάνε με, με το φιλί σου ξύπνησέ με.
Έχω γίνει ένα
μάτια μου, με σένα.
Μάτια μου, με σένα
έχω γίνει ένα.
|
I níchta drómus magikus apópse sto kormí charázi,
fengári melistálachto to vlémma su pu m’ agkaliázi.
Thalassiné mu áneme, mes ston keró taksídepsé me,
na lióso apópse káne me, me tin pnoí su kimisé me.
Έcho gini éna
mátia mu, me séna.
Mátia mu, me séna
écho gini éna.
T’ astéria stísane choró mes ston matión ton uranó su,
me tis kardiás mu ton rithmó chorevo mésa st’ óniró su.
Thalassiné mu áneme, mes ston keró taksídepsé me,
na lióso apópse káne me, me to filí su ksípnisé me.
Έcho gini éna
mátia mu, me séna.
Mátia mu, me séna
écho gini éna.
|