Τους μεγάλους όρκους που τους πίστεψα
τα χρυσά παλάτια που τα γύρεψα
ήταν όλα ψέμα όπως είσαι εσύ
τα χρυσά στολίδια ήταν παραμύθια
Ένα δίνεις χίλια παίρνεις
και ποτέ σου δε σε νοιάζει
βρε ζωή που με πικραίνεις
ένα δίνεις χίλια παίρνεις
Οι καλοί μου φίλοι φύγανε κι αυτοί
οι μισοί και βάλε βγήκανε εχθροί
κι όλες μου οι αγάπες χάθηκαν κι αυτές
σαν να ήμουν ξένος είμαι ξεχασμένος
Ένα δίνεις χίλια παίρνεις
και ποτέ σου δε σε νοιάζει
βρε ζωή που με πικραίνεις
ένα δίνεις χίλια παίρνεις
Ένα δίνεις χίλια παίρνεις
και ποτέ σου δε σε νοιάζει
βρε ζωή που με πικραίνεις
ένα δίνεις χίλια παίρνεις
|
Tus megálus órkus pu tus pístepsa
ta chrisá palátia pu ta girepsa
ítan óla pséma ópos ise esí
ta chrisá stolídia ítan paramíthia
Έna dínis chília pernis
ke poté su de se niázi
vre zoí pu me pikrenis
éna dínis chília pernis
I kali mu fíli fígane ki afti
i misi ke vále vgíkane echthri
ki óles mu i agápes cháthikan ki aftés
san na ímun ksénos ime ksechasménos
Έna dínis chília pernis
ke poté su de se niázi
vre zoí pu me pikrenis
éna dínis chília pernis
Έna dínis chília pernis
ke poté su de se niázi
vre zoí pu me pikrenis
éna dínis chília pernis
|