Είμαι κι εγώ με σας
με σας που ξενυχτάτε,
είμαι κι εγώ με σας
που στην καρδιά πονάτε,
με σας που αγαπήσατε
με σας που προδοθήκατε
κι όμως δεν ξεχνάτε.
Ένας ακόμα, ένας ακόμα
που τις πληγές μετράει στο σώμα,
ένας ακόμα, ένας ακόμα
που απ’ την αγάπη έγινε λιώμα.
Ένας ακόμα.
Είμαι κι εγώ με σας
με σας τους πικραμένους,
είμαι κι εγώ με σας
τους παραπονεμένους,
με σας που τόσα πάθατε
και όμως δεν ξεχάσατε,
με σας τους προδομένους.
|
Ime ki egó me sas
me sas pu ksenichtáte,
ime ki egó me sas
pu stin kardiá ponáte,
me sas pu agapísate
me sas pu prodothíkate
ki ómos den ksechnáte.
Έnas akóma, énas akóma
pu tis pligés metrái sto sóma,
énas akóma, énas akóma
pu ap’ tin agápi égine lióma.
Έnas akóma.
Ime ki egó me sas
me sas tus pikraménus,
ime ki egó me sas
tus paraponeménus,
me sas pu tósa páthate
ke ómos den ksechásate,
me sas tus prodoménus.
|