Έπεσε η νύχτα
και έγινε η ζωή δική της
με τα κρυφά της λόγια
και τη μουσική της,
έχω μαζί σου έναν καημό
μα δε βαριέσαι,
φτάνει που ξέρεις ν’ αγαπάς
και ν’ αγαπιέσαι.
Έπεσε η νύχτα
βγήκε ο έρωτας να ψάξει
ν’ ανάψει χίλιες δυο φωτιές
και να πετάξει,
μα τον ξεχνώ για σένα
και τον εαυτό μου
κι ας έχω πρόβλημα
με τον εγωισμό μου.
Έχει πάθος η βραδιά,
δε με τρομάζει,
έχει φόβους η καρδιά
μα δε με νοιάζει,
ούτε μια στιγμή απόψε δε θα χάσω
κι όποια τρέλα ξεκινήσεις θα σε φτάσω.
Έπεσε η νύχτα
και έγινε η ζωή δική της
με τα κρυφά της λόγια
και τη μουσική της,
έχω μαζί σου έναν καημό
μα δε βαριέσαι,
φτάνει που ξέρεις ν’ αγαπάς
και ν’ αγαπιέσαι.
Έχει πάθος η βραδιά,
δε με τρομάζει,
έχει φόβους η καρδιά
μα δε με νοιάζει,
ούτε μια στιγμή απόψε δε θα χάσω
κι όποια τρέλα ξεκινήσεις θα σε φτάσω.
|
Έpese i níchta
ke égine i zoí dikí tis
me ta krifá tis lógia
ke ti musikí tis,
écho mazí su énan kaimó
ma de variése,
ftáni pu kséris n’ agapás
ke n’ agapiése.
Έpese i níchta
vgíke o érotas na psáksi
n’ anápsi chílies dio fotiés
ke na petáksi,
ma ton ksechnó gia séna
ke ton eaftó mu
ki as écho próvlima
me ton egismó mu.
Έchi páthos i vradiá,
de me tromázi,
échi fóvus i kardiá
ma de me niázi,
ute mia stigmí apópse de tha cháso
ki ópia tréla ksekinísis tha se ftáso.
Έpese i níchta
ke égine i zoí dikí tis
me ta krifá tis lógia
ke ti musikí tis,
écho mazí su énan kaimó
ma de variése,
ftáni pu kséris n’ agapás
ke n’ agapiése.
Έchi páthos i vradiá,
de me tromázi,
échi fóvus i kardiá
ma de me niázi,
ute mia stigmí apópse de tha cháso
ki ópia tréla ksekinísis tha se ftáso.
|