Η δική μας η αγάπη, μια αγάπη χαμένη,
μια ζωή μοιρασμένη στα δύο,
η δική μας η αγάπη, ευτυχία κλεμμένη,
θα ‘ρθει η ώρα να πούμε αντίο.
Έρωτά μου δυνατέ, ποτέ δε θα σ’ αφήσω,
δεύτερέ μου εαυτέ, μακριά σου πως θα ζήσω,
έρωτά μου δυνατέ, ποτέ μου δε θα σβήσω
τόσα βράδια, τόσα χάδια στα κρυφά και στα σκοτάδια.
Η δική μας η αγάπη, από χέρι χαμένη,
ενοχές φορτωμένοι κι οι δύο,
η δική μας η αγάπη, ευτυχία κλεμμένη,
θα ‘ρθει η ώρα να πούμε αντίο.
Έρωτά μου δυνατέ, ποτέ δε θα σ’ αφήσω,
δεύτερέ μου εαυτέ, μακριά σου πως θα ζήσω,
έρωτά μου δυνατέ, ποτέ μου δε θα σβήσω
τόσα βράδια, τόσα χάδια στα κρυφά και στα σκοτάδια.
|
I dikí mas i agápi, mia agápi chaméni,
mia zoí mirasméni sta dío,
i dikí mas i agápi, eftichía klemméni,
tha ‘rthi i óra na pume antío.
Έrotá mu dinaté, poté de tha s’ afíso,
defteré mu eafté, makriá su pos tha zíso,
érotá mu dinaté, poté mu de tha svíso
tósa vrádia, tósa chádia sta krifá ke sta skotádia.
I dikí mas i agápi, apó chéri chaméni,
enochés fortoméni ki i dío,
i dikí mas i agápi, eftichía klemméni,
tha ‘rthi i óra na pume antío.
Έrotá mu dinaté, poté de tha s’ afíso,
defteré mu eafté, makriá su pos tha zíso,
érotá mu dinaté, poté mu de tha svíso
tósa vrádia, tósa chádia sta krifá ke sta skotádia.
|