Φώτισε μέρα φώτισε
το γέλιο σου να δω
ειν’ ακριβό το χάδι σου
το βήμα σου γοργό.
Ξημέρωσε και στάσου πάνω
πάνω από του κόσμου το όνειρο
κι από τον ουρανό
λίγο λίγο ανασαίνουν τα μάτια μου
φεύγω ξαναγυρνώ.
Πέταξε ήλιε πέταξε
μαζί σου να σωθώ
κράτησε νύχτα κράτησε
το φως το πρωινό.
Ξημέρωσε και στάσου πάνω
πάνω απ’ του κόσμου το όνειρο
κι από τον ουρανό
λίγο λίγο ανασαίνουν τα μάτια μου
φεύγω ξαναγυρνώ
|
Fótise méra fótise
to gélio su na do
in’ akrivó to chádi su
to víma su gorgó.
Ksimérose ke stásu páno
páno apó tu kósmu to óniro
ki apó ton uranó
lígo lígo anasenun ta mátia mu
fevgo ksanagirnó.
Pétakse ílie pétakse
mazí su na sothó
krátise níchta krátise
to fos to prinó.
Ksimérose ke stásu páno
páno ap’ tu kósmu to óniro
ki apó ton uranó
lígo lígo anasenun ta mátia mu
fevgo ksanagirnó
|