Μπήκα στο σπίτι που εσύ έλεγες φωλιά μου
Εκεί που ξέχασες τον τρόπο ν’ αγαπάς
Εκεί που άγγιξες σκληρά ν’ αποφασίσεις
Πως τα υπάρχοντά μας όλα τα κρατάς
Έχω ευθύνη που σε πήρα σοβαρά
Κι εσύ μια πέτρα είχες μέσα στην ψυχή σου
Δυο Σαββατόβραδα μ’ αγάπησες τρελά
Κι ύστερα φεύγεις για να κάνεις τη ζωή σου
Μπήκα στο σπίτι κι είδα κάτω την ψυχή μου
Μια και δεν άξιζε την άφησες εκεί
Δεν υπολόγισες ποτέ σου τη ζωή μου
Ήμουνα μόνος κι ας κοιμόμασταν μαζί
Έχω ευθύνη που σε πήρα σοβαρά
Κι εσύ μια πέτρα είχες μέσα στην ψυχή σου
Δυο Σαββατόβραδα μ’ αγάπησες τρελά
Κι ύστερα φεύγεις για να κάνεις τη ζωή σου
Έχω ευθύνη που σε πήρα σοβαρά
Κι εσύ μια πέτρα είχες μέσα στην ψυχή σου
Δυο Σαββατόβραδα μ’ αγάπησες τρελά
Κι ύστερα φεύγεις για να κάνεις τη ζωή σου
Όταν πονέσω, όταν κλάψω κι όταν σβήσω
Θα καταλάβω ποια γυναίκα θ’ αγαπήσω
|
Bíka sto spíti pu esí éleges foliá mu
Eki pu kséchases ton trópo n’ agapás
Eki pu ángikses sklirá n’ apofasísis
Pos ta ipárchontá mas óla ta kratás
Έcho efthíni pu se píra sovará
Ki esí mia pétra iches mésa stin psichí su
Dio Savvatóvrada m’ agápises trelá
Ki ístera fevgis gia na kánis ti zoí su
Bíka sto spíti ki ida káto tin psichí mu
Mia ke den áksize tin áfises eki
Den ipológises poté su ti zoí mu
Ήmuna mónos ki as kimómastan mazí
Έcho efthíni pu se píra sovará
Ki esí mia pétra iches mésa stin psichí su
Dio Savvatóvrada m’ agápises trelá
Ki ístera fevgis gia na kánis ti zoí su
Έcho efthíni pu se píra sovará
Ki esí mia pétra iches mésa stin psichí su
Dio Savvatóvrada m’ agápises trelá
Ki ístera fevgis gia na kánis ti zoí su
Όtan ponéso, ótan klápso ki ótan svíso
Tha katalávo pia gineka th’ agapíso
|