|
Όσο υπάρχουν γράμματα
που φεύγουν για τα ξένα
εμένα τα τραγούδια μου
θα είναι πονεμένα.
Ξέρω πολλούς στην ξενιτιά
που είναι ριζωμένοι
σε δυο αγάπες μια καρδιά
που έχουν μοιρασμένη.
Αφού πατρίδα μου
με ξεριζώνεις
πατρίδα είναι
όπου στεριώνεις.
Όσο υπάρχουν άνθρωποι
που έχουν δυο πατρίδες
θα είναι τα τραγούδια μου
φωτιές και καταιγίδες.
Ο ζωντανός ο χωρισμός
σε καίει και σε λιώνει
είναι αγιάτρευτος καημός
για αυτούς που ζούνε μόνοι.
Αφού πατρίδα μου
με ξεριζώνεις
πατρίδα είναι
όπου στεριώνεις.
|
Όso ipárchun grámmata
pu fevgun gia ta kséna
eména ta tragudia mu
tha ine poneména.
Kséro pollus stin ksenitiá
pu ine rizoméni
se dio agápes mia kardiá
pu échun mirasméni.
Afu patrída mu
me kserizónis
patrída ine
ópu steriónis.
Όso ipárchun ánthropi
pu échun dio patrídes
tha ine ta tragudia mu
fotiés ke kategides.
O zontanós o chorismós
se kei ke se lióni
ine agiátreftos kaimós
gia aftus pu zune móni.
Afu patrída mu
me kserizónis
patrída ine
ópu steriónis.
|
