Φυσάει τρελός βοριάς και σηκώνει κύματα
σκορπίζει επιστολές και παλιά σου βήματα
φυσάει τρελός βοριάς, κλείνουν όλοι οι δρόμοι σου
δεν είναι της στιγμής η αργή συγγνώμη σου.
Φυσάει ένας τρελός βοριάς κι εγώ πεθαίνω
συνήθισα με τον καιρό, δεν περιμένω
η αγάπη που ξανά ζητάς, εδώ δε μένει
εμείς οι δυο, πώς να σ’ το πω, είμαστε ξένοι.
Φυσάει τρελός βοριάς στη ζωή που χάλασες
γι’ αγάπη μη μιλάς, δάκρυα λιμνοθάλασσες
φυσάει τρελός βοριάς παίρνει τα σεντόνια μας
που σκέπασαν φιλιά όλα αυτά τα χρόνια μας.
Φυσάει ένας τρελός βοριάς κι εγώ πεθαίνω
συνήθισα με τον καιρό, δεν περιμένω
η αγάπη που ξανά ζητάς, εδώ δε μένει
εμείς οι δυο, πώς να σ’ το πω, είμαστε ξένοι.
|
Fisái trelós voriás ke sikóni kímata
skorpízi epistolés ke paliá su vímata
fisái trelós voriás, klinun óli i drómi su
den ine tis stigmís i argí singnómi su.
Fisái énas trelós voriás ki egó petheno
siníthisa me ton keró, den periméno
i agápi pu ksaná zitás, edó de méni
emis i dio, pós na s’ to po, imaste kséni.
Fisái trelós voriás sti zoí pu chálases
gi’ agápi mi milás, dákria limnothálasses
fisái trelós voriás perni ta sentónia mas
pu sképasan filiá óla aftá ta chrónia mas.
Fisái énas trelós voriás ki egó petheno
siníthisa me ton keró, den periméno
i agápi pu ksaná zitás, edó de méni
emis i dio, pós na s’ to po, imaste kséni.
|