|
Για ένα κομμάτι ψωμί,
δε φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
πρέπει να δώσεις πολλά.
Δε φτάνει μόνο το μυαλό σου,
δε φτάνει μόνο το κορμί σου.
Το πιο σπουδαίο είν’ η ψυχή σου, δικέ μου.
Έχει τους νόμους τους αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Θα σου κρεμάσουνε μια μπάλα
και θα τραβιέσαι μ’ αυτήν μέρα νύχτα.
Έχεις κανάλι πολύ να τραβήξεις,
μέχρι να πάψεις να λες “μα τι τρέχει;”
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα πιεις φαρμάκια πολλά.
Θα σε πετάνε από δω κι από κει
θα λαχανιάζει η ψυχή σου.
Θα φτύσεις αίμα απ’ το στόμα, δικέ μου.
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα `χεις ξεχάσει πολλά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα `χεις πληρώσει ακριβά.
Και κάποια μέρα θα σε λύσουν,
μα θα φοβάσαι να φύγεις, θα τρέμεις.
Θα σε κλωτσάνε και θα σ’ αρέσει, δικέ μου.
Σαν το σκυλί τους θα σ’ έχουν, δικέ μου,
μα δε θα έχεις ψυχή να το νιώσεις,
θα είναι για σένα αργά.
|
Gia éna kommáti psomí,
de ftáni móno i duliá.
Gia éna kommáti psomí,
prépi na dósis pollá.
De ftáni móno to mialó su,
de ftáni móno to kormí su.
To pio spudeo in’ i psichí su, diké mu.
Έchi tus nómus tus aftí i istoría,
den ftáni móno i duliá.
Tha su kremásune mia bála
ke tha traviése m’ aftín méra níchta.
Έchis kanáli polí na travíksis,
méchri na pápsis na les “ma ti tréchi;”
Έchi tus nómus tis aftí i istoría,
den ftáni móno i duliá.
Gia éna kommáti psomí,
den ftáni móno i duliá.
Gia éna kommáti psomí,
tha piis farmákia pollá.
Tha se petáne apó do ki apó ki
tha lachaniázi i psichí su.
Tha ftísis ema ap’ to stóma, diké mu.
Έchi tus nómus tis aftí i istoría,
den ftáni móno i duliá.
Gia éna kommáti psomí,
tha `chis ksechási pollá.
Gia éna kommáti psomí,
tha `chis plirósi akrivá.
Ke kápia méra tha se lísun,
ma tha fováse na fígis, tha trémis.
Tha se klotsáne ke tha s’ arési, diké mu.
San to skilí tus tha s’ échun, diké mu,
ma de tha échis psichí na to niósis,
tha ine gia séna argá.
|
