Ζωγράφισα μια θάλασσα
στου κήπου μου την άκρη
κι όσα τραγούδια χάλασα
τα πότισα με δάκρυ
Φεύγω για μιαν Ιθάκη μακρινή
που χρόνια περιμένει
του πόθου μου να δει πανί
σε θάλασσα αφρισμένη
Κι ένα κατάρτι φύτρωσε
Άνοιξη, Μάη μήνα
πόθος που δε με λύτρωσε
τον άρπαξε το κύμα
Φεύγω για μιαν Ιθάκη μακρινή
που χρόνια περιμένει
του πόθου μου να δει πανί
σε θάλασσα αφρισμένη
Και γίνηκε ο Έρωτας
πανί για το κατάρτι
κι ο πόθος μου ένα νησί
στου ονείρου σου την άκρη
Φεύγω για μιαν Ιθάκη μακρινή
που χρόνια περιμένει
του πόθου μου να δει πανί
σε θάλασσα αφρισμένη
|
Zográfisa mia thálassa
stu kípu mu tin ákri
ki ósa tragudia chálasa
ta pótisa me dákri
Fevgo gia mian Itháki makriní
pu chrónia periméni
tu póthu mu na di paní
se thálassa afrisméni
Ki éna katárti fítrose
Άniksi, Mái mína
póthos pu de me lítrose
ton árpakse to kíma
Fevgo gia mian Itháki makriní
pu chrónia periméni
tu póthu mu na di paní
se thálassa afrisméni
Ke ginike o Έrotas
paní gia to katárti
ki o póthos mu éna nisí
stu oniru su tin ákri
Fevgo gia mian Itháki makriní
pu chrónia periméni
tu póthu mu na di paní
se thálassa afrisméni
|