|
Σβήνω το φως πάλι είμαι μόνος μου
κι ένα απέραντο κενό μέσα στο μυαλό
αχ αυτός ο πόνος μου
Κάτι τέτοιες στιγμές που όλα μοιάζουν παράξενα
κάτι τέτοιες στιγμές πόσο θα ’θελα να ’ξερα
Γιατί σ’ αγαπώ κι απ’ τη σκέψη δε βγαίνεις
γιατί σ’ αγαπώ και στα όνειρα μένεις
και κάθε λεπτό είσαι εδώ κι επιμένεις
γιατί σ’ αγαπώ
Γιατί σ’ αγαπώ και τα μάτια βουρκώνουν
γιατί σ’ αγαπώ και τα χείλη στεγνώνουν
και κάθε λεπτό οι αναμνήσεις με λιώνουν
γιατί σ’ αγαπώ
Σβήνω το φως πάλι είμαι μόνος μου
όλα γύρω μου ερημιά και μια παγωνιά
αχ αυτός ο πόνος μου
Κάτι τέτοιες στιγμές σε ζητάω και χάνομαι
κάτι τέτοιες στιγμές απ’το ψέμα σου πιάνομαι
Γιατί σ’ αγαπώ κι απ’ τη σκέψη δε βγαίνεις
γιατί σ’ αγαπώ και στα όνειρα μένεις
και κάθε λεπτό είσαι εδώ κι επιμένεις
γιατί σ’ αγαπώ
Γιατί σ’ αγαπώ και τα μάτια βουρκώνουν
γιατί σ’ αγαπώ και τα χείλη στεγνώνουν
και κάθε λεπτό οι αναμνήσεις με λιώνουν
γιατί σ’ αγαπώ
|
Svíno to fos páli ime mónos mu
ki éna apéranto kenó mésa sto mialó
ach aftós o pónos mu
Káti téties stigmés pu óla miázun paráksena
káti téties stigmés póso tha ’thela na ’ksera
Giatí s’ agapó ki ap’ ti sképsi de vgenis
giatí s’ agapó ke sta ónira ménis
ke káthe leptó ise edó ki epiménis
giatí s’ agapó
Giatí s’ agapó ke ta mátia vurkónun
giatí s’ agapó ke ta chili stegnónun
ke káthe leptó i anamnísis me liónun
giatí s’ agapó
Svíno to fos páli ime mónos mu
óla giro mu erimiá ke mia pagoniá
ach aftós o pónos mu
Káti téties stigmés se zitáo ke chánome
káti téties stigmés ap’to pséma su piánome
Giatí s’ agapó ki ap’ ti sképsi de vgenis
giatí s’ agapó ke sta ónira ménis
ke káthe leptó ise edó ki epiménis
giatí s’ agapó
Giatí s’ agapó ke ta mátia vurkónun
giatí s’ agapó ke ta chili stegnónun
ke káthe leptó i anamnísis me liónun
giatí s’ agapó
|
