Είμαι μόνος, πιο μόνος ποτέ μου
Φταίνε όλα κι εσύ εαυτέ μου
Φταίει ο κόσμος που ζει
μεσ’ στο γκρίζο του χρώμα
Κι εσύ που είχες πει
μα δεν ήρθες ακόμα
Γιατί το τραγούδι να λέει “σ’ αγαπώ”
κι εσύ δε μου το `πες ποτέ σου;
Γιατί το τραγούδι να λέει “θα `μαι εδώ”
κι εγώ να μετρώ τις σιωπές σου;
Γιατί, γιατί, γιατί καρδιά μου;
Γιατί…;
Είσαι μόνη κι εσύ και το ξέρεις
Με το γέλιο σου δε μ’ αποφεύγεις
Τι ποτά σε κερνούν
οι καινούργιοι σου φίλοι;
Και δε σπάει το σώμα
δε καίνε τα χείλη;
Γιατί το τραγούδι να λέει “σ’ αγαπώ”
κι εσύ δε μου το `πες ποτέ σου;
Γιατί το τραγούδι να λέει “θα `μαι εδώ”
κι εγώ να μετρώ τις σιωπές σου;
Γιατί, γιατί, γιατί καρδιά μου;
Γιατί…;
|
Ime mónos, pio mónos poté mu
Ftene óla ki esí eafté mu
Ftei o kósmos pu zi
mes’ sto gkrízo tu chróma
Ki esí pu iches pi
ma den írthes akóma
Giatí to tragudi na léi “s’ agapó”
ki esí de mu to `pes poté su;
Giatí to tragudi na léi “tha `me edó”
ki egó na metró tis siopés su;
Giatí, giatí, giatí kardiá mu;
Giatí…;
Ise móni ki esí ke to kséris
Me to gélio su de m’ apofevgis
Ti potá se kernun
i kenurgii su fíli;
Ke de spái to sóma
de kene ta chili;
Giatí to tragudi na léi “s’ agapó”
ki esí de mu to `pes poté su;
Giatí to tragudi na léi “tha `me edó”
ki egó na metró tis siopés su;
Giatí, giatí, giatí kardiá mu;
Giatí…;
|