|
Κάτι στον δρόμο πάλι μ’ έκανε ν’ αλλάξω γνώμη
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που μ’ έκανε να μείνω πίσω
Είχα στη σκέψη μου τα χρώματα της γης
Και στα λιμάνια τα πλοία μου δεμένα
Ξέρω, δε θα ‘χεις πια μια λέξη να μου πεις
Κι ας μοιάζουν όλα ξένα
Εγώ γύρισα για σένα
Κάτι στον δρόμο πάλι μ’ έκανε να μετανιώσω
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που μ’ έκανε να μη γλιτώσω
Μάζευα φλόγες μια φωτιάς αληθινής
Γέμιζα στάχτες από όνειρα καμένα
Τι κι αν δεν έχεις πια μια λέξη να μου πεις
Κι ας μοιάζουν όλα ξένα
|
Káti ston drómo páli m’ ékane n’ allákso gnómi
Den kséro ti ine aftó pu m’ ékane na mino píso
Icha sti sképsi mu ta chrómata tis gis
Ke sta limánia ta plia mu deména
Kséro, de tha ‘chis pia mia léksi na mu pis
Ki as miázun óla kséna
Egó girisa gia séna
Káti ston drómo páli m’ ékane na metanióso
Den kséro ti ine aftó pu m’ ékane na mi glitóso
Mázeva flóges mia fotiás alithinís
Gemiza stáchtes apó ónira kaména
Ti ki an den échis pia mia léksi na mu pis
Ki as miázun óla kséna
|
