Τρέχει κι απ’ το τζάμι
η βροχή παιχνίδια κάνει
τη μορφή σου σχεδιάζει το μυαλό
Και στο πρόσωπό μου
καθρεφτίζει τ’ όνειρό μου
κι οι σταγόνες σε φωνάζουνε εδώ
Το τηλέφωνο αρπάζω
και στ’ αλήθεια σου φωνάζω “Νιώσε με”
Γύρισε κοντά μου
δε θ’ αντέξει η καρδιά μου
καταστρέφομαι
Νιώσε με ψυχή μου
να μην είσαι εσύ μαζί μου
δεν τ’ ανέχομαι
Μακριά σου δεν το δέχομαι
Λύγισα σου λέω
σαν μικρό παιδάκι κλαίω
δεν αντέχω άλλο χώρια σου να ζω
Χάνω τη φωνή μου
αν δεν είσαι εσύ μαζί μου
και η λύπη με βουλιάζει στο κενό
Το τηλέφωνο αρπάζω
και στ’ αλήθεια σου φωνάζω “Νιώσε με”
Γύρισε κοντά μου
δε θ’ αντέξει η καρδιά μου
καταστρέφομαι
Νιώσε με ψυχή μου
να μην είσαι εσύ μαζί μου
δεν τ’ ανέχομαι
Μακριά σου δεν το δέχομαι
|
Tréchi ki ap’ to tzámi
i vrochí pechnídia káni
ti morfí su schediázi to mialó
Ke sto prósopó mu
kathreftízi t’ óniró mu
ki i stagónes se fonázune edó
To tiléfono arpázo
ke st’ alíthia su fonázo “Nióse me”
Girise kontá mu
de th’ antéksi i kardiá mu
katastréfome
Nióse me psichí mu
na min ise esí mazí mu
den t’ anéchome
Makriá su den to déchome
Lígisa su léo
san mikró pedáki kleo
den antécho állo chória su na zo
Cháno ti foní mu
an den ise esí mazí mu
ke i lípi me vuliázi sto kenó
To tiléfono arpázo
ke st’ alíthia su fonázo “Nióse me”
Girise kontá mu
de th’ antéksi i kardiá mu
katastréfome
Nióse me psichí mu
na min ise esí mazí mu
den t’ anéchome
Makriá su den to déchome
|