Αν είν’ η αγάπη αληθινή
μέχρι βουνά ραγίζει.
Γυμνή στον ήλιο στέκεται,
ν’ αγωνιστεί δεν ντρέπεται.
Aυτή στον κόσμο αξίζει.
Η αγάπη τα πάντα νικάει,
αυτό το ξέρουμε όλοι στη γη.
Μια γλώσσα μονάχα μιλάει
μες στην καρδιά, μες στο μυαλό και το κορμί.
Αν είν’ η αγάπη αληθινή
ποτέ της δεν τελειώνει.
Δεν την κρατάνε τα δεσμά,
πάντα ελεύθερη γυρνά
κι όλο τον κόσμο ενώνει.
|
An in’ i agápi alithiní
méchri vuná ragizi.
Gimní ston ílio stékete,
n’ agonisti den ntrépete.
Aftí ston kósmo aksízi.
I agápi ta pánta nikái,
aftó to ksérume óli sti gi.
Mia glóssa monácha milái
mes stin kardiá, mes sto mialó ke to kormí.
An in’ i agápi alithiní
poté tis den telióni.
Den tin kratáne ta desmá,
pánta eleftheri girná
ki ólo ton kósmo enóni.
|