Ξαφνικά βρισκόμαστε ξανά
το παρελθόν ξυπνά, καίει ακόμα.
Σε κοιτώ αγάπη απ’ τα παλιά
οι δυο μας αγκαλιά σ’ ένα σώμα.
Σιωπηλά μια ένοχη ματιά
μια σχέση σαν φωτιά.
Η αγάπη της ζωής σου είμαι πάντοτε εγώ
να γυρίσεις θέλω τώρα, να ‘ρθεις πάλι εδώ.
Η αγάπη της ζωής μου θα ‘σαι πάντοτε εσύ
με μια σκέψη ζω μονάχα να ‘μαστε μαζί.
Κάπου αλλού εσύ κι εγώ αλλού
χαμένοι προ πολλού μα ελπίζω.
Φανερά το θέλουμε κι οι δυο
μα θάρρος που να βρω να σ’ αγγίξω.
Μου γελάς το αύριο κρατάς
το όνειρο φιλάς
Η αγάπη της ζωής σου είμαι πάντοτε εγώ
να γυρίσεις θέλω τώρα, να ‘ρθεις πάλι εδώ.
Η αγάπη της ζωής μου θα ‘σαι πάντοτε εσύ
με μια σκέψη ζω μονάχα να ‘μαστε μαζί.
Σιωπηλά μια ένοχη ματιά
μια σχέση σαν φωτιά.
|
Ksafniká vriskómaste ksaná
to parelthón ksipná, kei akóma.
Se kitó agápi ap’ ta paliá
i dio mas agkaliá s’ éna sóma.
Siopilá mia énochi matiá
mia schési san fotiá.
I agápi tis zoís su ime pántote egó
na girísis thélo tóra, na ‘rthis páli edó.
I agápi tis zoís mu tha ‘se pántote esí
me mia sképsi zo monácha na ‘maste mazí.
Kápu allu esí ki egó allu
chaméni pro pollu ma elpízo.
Fanerá to thélume ki i dio
ma thárros pu na vro na s’ angikso.
Mu gelás to avrio kratás
to óniro filás
I agápi tis zoís su ime pántote egó
na girísis thélo tóra, na ‘rthis páli edó.
I agápi tis zoís mu tha ‘se pántote esí
me mia sképsi zo monácha na ‘maste mazí.
Siopilá mia énochi matiá
mia schési san fotiá.
|