Είμαι πάνω στον Άγιο
σαν σιωπηλό ναυάγιο
πατάω την προσευχή του
ώσπου να βγει η ψυχή του
να φτάσει μες στο χώμα
όπου γυρνάς ακόμα
τρελή σαν το σκοτάδι
λάμπεις μέσα στον Άδη
Αχ τα λουλούδια τώρα
δρέπονται για την ώρα
που έπεσε σαν μυστήριο
το έσχατο εργαστήριο
κι έκανες την αγάπη
τρελή σαν το σκοτάδι
ν’ ακούγεται στον Άδη
σαν πένθιμο εμβατήριο
|
Ime páno ston Άgio
san siopiló nafágio
patáo tin prosefchí tu
óspu na vgi i psichí tu
na ftási mes sto chóma
ópu girnás akóma
trelí san to skotádi
lábis mésa ston Άdi
Ach ta luludia tóra
dréponte gia tin óra
pu épese san mistírio
to éschato ergastírio
ki ékanes tin agápi
trelí san to skotádi
n’ akugete ston Άdi
san pénthimo emvatírio
|