|
Μέσα από άγνωστο χωριό κοντά στον Παρνασσό
ξεκίνησα για να δοκιμαστώ
κι αυτούς που με παιδέψανε σαν άγιο και Χριστό
τους έκοψα τον ένα τους μαστό
περπάτησα και πάτησα σε ζώντες και νεκρούς
ξεπέρασα τους δίσεκτους καιρούς
κι απόκτησα τον μύθο μου με στοχασμούς πικρούς
σε υπόγειους δρόμους άδειους και υγρούς
Με λεν Μαριάνθη κι είμ’ από τρελή γενιά
μισώ του κόσμου τη βία κι απονιά
χιλιάδες μάτια με κοιτούν από μακριά
και μου μετράνε της ζωής μου τα κεριά
Μια χήρα από την Έφεσο δεν ήμουνα ποτές
δεν είχα στρατιώτες για εραστές
τα ζάρια μου τα έπαιξα στις φτωχογειτονιές
και κέντησα τον πόνο με πενιές
δεν μπόρεσα να γίνω ούτε γυναίκα ούτε ευτυχής
δεν δούλεψα σε οίκους ανοχής
και μες την αναδίπλωση της νέας εποχής
απόμεινα μια ανάμνηση ατυχής
Με λεν Μαριάνθη κι είμαι από τρελή γενιά
μισώ του κόσμου τη βία κι απονιά
χιλιάδες μάτια με κοιτούν από μακριά
και μου μετράνε της ζωής μου τα κεριά
|
Mésa apó ágnosto chorió kontá ston Parnassó
ksekínisa gia na dokimastó
ki aftus pu me pedépsane san ágio ke Christó
tus ékopsa ton éna tus mastó
perpátisa ke pátisa se zóntes ke nekrus
ksepérasa tus dísektus kerus
ki apóktisa ton mítho mu me stochasmus pikrus
se ipógius drómus ádius ke igrus
Me len Mariánthi ki im’ apó trelí geniá
misó tu kósmu ti vía ki aponiá
chiliádes mátia me kitun apó makriá
ke mu metráne tis zoís mu ta keriá
Mia chíra apó tin Έfeso den ímuna potés
den icha stratiótes gia erastés
ta zária mu ta épeksa stis ftochogitoniés
ke kéntisa ton póno me peniés
den bóresa na gino ute gineka ute eftichís
den dulepsa se ikus anochís
ke mes tin anadíplosi tis néas epochís
apómina mia anámnisi atichís
Me len Mariánthi ki ime apó trelí geniá
misó tu kósmu ti vía ki aponiá
chiliádes mátia me kitun apó makriá
ke mu metráne tis zoís mu ta keriá
|
