Κόκκινο φεγγάρι, θάλασσες τεκίλα
φύλλα πεταμένα στη φωτιά
κόκκινο φεγγάρι, κόκκινο λιμάνι
κάτι μου ‘χεις κάνει
Είδα πολλούς που ζήσανε για πλάκα
είδα και άλλους που το πήραν σοβαρά
και τραβηχτήκανε και άσχημα τραβιούνται
και το πληρώσανε στο τέλος ακριβά
Με τα μαύρα ρούχα, αμίλητοι καπνίζουν, οι φίλοι
κι ονειρεύονται να φύγουν μακριά
οι φίλοι που δε βρήκανε τίποτα ν’ αγαπήσουν
που δεν πιστεύουν τίποτα, κανέναν, πουθενά
Υπάρχουν χίλιοι τρόποι για να τρελαθείς
υπάρχουν και άλλοι τόσοι για να λες υπομονή
όμως για μένα είναι αργά να τρελαθώ
και είναι ακόμα πιο αργά να κάνω υπομονή
Θα μείνω εδώ και θα υπάρχω όπως μπορώ
και για το πείσμα σας γουρούνια θα αντέχω
θα περιμένω άλλες μέρες
|
Kókkino fengári, thálasses tekíla
fílla petaména sti fotiá
kókkino fengári, kókkino limáni
káti mu ‘chis káni
Ida pollus pu zísane gia pláka
ida ke állus pu to píran sovará
ke travichtíkane ke áschima traviunte
ke to plirósane sto télos akrivá
Me ta mavra rucha, amíliti kapnízun, i fíli
ki onirevonte na fígun makriá
i fíli pu de vríkane típota n’ agapísun
pu den pistevun típota, kanénan, puthená
Ipárchun chílii trópi gia na trelathis
ipárchun ke álli tósi gia na les ipomoní
ómos gia ména ine argá na trelathó
ke ine akóma pio argá na káno ipomoní
Tha mino edó ke tha ipárcho ópos boró
ke gia to pisma sas gurunia tha antécho
tha periméno álles méres
|