Πως να κοπάσει ετούτη η τρικυμία
τα κύματά της με καταζητούνε
φορούν οι φίλοι πορφυρό μανδύα
με ρούμι οι βοριάδες με κερνούνε
Στον όλμο εκεί υπνοβάτης βλαστημάει
και τρώει ένα κουκούρι σκεφτικός
έφυγε απ’ την καρδιά μου ο πανικός
και γελαστός την πόρτα μου χτυπάει
Άλογο ατίθασο μακριά με φέρνει
στων κυνηγών του χρόνου την αυλή
ο πυρετός τους την ζωή μου παίρνει
και τ’ άλογό μου τρέπει σε φυγή
Η τρικυμία ποτέ δε θα σβηστεί
για μιαν ανεξιχνίαστην αιτία
καρφώθηκα σε όμορφη εξορία
το πέλαγο καρφί μου και σφυρί
|
Pos na kopási etuti i trikimía
ta kímatá tis me katazitune
forun i fíli porfiró mandía
me rumi i voriádes me kernune
Ston ólmo eki ipnovátis vlastimái
ke trói éna kukuri skeftikós
éfige ap’ tin kardiá mu o panikós
ke gelastós tin pórta mu chtipái
Άlogo atíthaso makriá me férni
ston kinigón tu chrónu tin avlí
o piretós tus tin zoí mu perni
ke t’ álogó mu trépi se figí
I trikimía poté de tha svisti
gia mian aneksichníastin etía
karfóthika se ómorfi eksoría
to pélago karfí mu ke sfirí
|