Από ποτά ξεφρενιασμένοι, λουσμένοι από τις αστραπές
Και από δαιμόνους φιλημένοι στων καραβιών τις κορυφές
σα σκελετοί ηλιοδαρμένοι, αρρώστια, μπόχα, πυρετοί
μα τραγουδάνε πεινασμένοι όσοι απόμειναν ορθοί:
«Ανέμοι πάρτε μας μακριά, σ’ ορίζοντες αστραφτερούς
πνίχτε και κάφτε τους θεούς, θεός για μας η θάλασσα»
Κάμπος βαθύς και γη σπαρμένη, λιμάνια, πόρνες, καπηλειά
κάθε στεριά τούς είναι ξένη, γι’ αυτούς η θάλασσα στεριά
πατρίδα τους και περιβόλι το ανεμόδαρτο σκαρί
όπου δεν έχει αραξοβόλι, ούτε σημαία στην κορφή
«Ανέμοι πάρτε μας μακριά, σ’ ορίζοντες αστραφτερούς
πνίχτε και κάφτε τους θεούς, θεός για μας η θάλασσα»
Μα ένα βράδυ του Απρίλη τ’ άστρα θα τους απαρνηθούν
μήνυμα η θάλασσα έχει στείλει οι πειρατές ν’ αφανιστούν
Ο ουρανός, ο σύντροφός τους, σκέπασε κάθε ξαστεριά
και ο γαρμπής, ο αδερφός τους, τους πνίγει σε βαθιά νερά
«Ανέμοι πάρτε μας μακριά, σ’ ορίζοντες αστραφτερούς
πνίχτε και κάφτε τους θεούς, θεός για μας η θάλασσα»
Όρθια κύματα τινάζουν στα επουράνια το σκαρί
στης αστραπής το φως κοιτάζουν το χάος που τους καρτερεί
Άνεμοι παίρνουν το τιμόνι και ενώ στην κόλαση βουτούν
οι πειρατές –μαύροι δαιμόνοι ακούγονται που τραγουδούν:
«Ανέμοι πάρτε μας μακριά, σ’ ορίζοντες αστραφτερούς
πνίχτε και κάφτε τους θεούς, μας φτάνει εμάς η θάλασσα»
|
Apó potá ksefreniasméni, lusméni apó tis astrapés
Ke apó demónus filiméni ston karavión tis korifés
sa skeleti iliodarméni, arróstia, bócha, pireti
ma tragudáne pinasméni ósi apóminan orthi:
«Anémi párte mas makriá, s’ orízontes astrafterus
pníchte ke káfte tus theus, theós gia mas i thálassa»
Kábos vathís ke gi sparméni, limánia, pórnes, kapiliá
káthe steriá tus ine kséni, gi’ aftus i thálassa steriá
patrída tus ke perivóli to anemódarto skarí
ópu den échi araksovóli, ute simea stin korfí
«Anémi párte mas makriá, s’ orízontes astrafterus
pníchte ke káfte tus theus, theós gia mas i thálassa»
Ma éna vrádi tu Apríli t’ ástra tha tus aparnithun
mínima i thálassa échi stili i piratés n’ afanistun
O uranós, o síntrofós tus, sképase káthe ksasteriá
ke o garbís, o aderfós tus, tus pnígi se vathiá nerá
«Anémi párte mas makriá, s’ orízontes astrafterus
pníchte ke káfte tus theus, theós gia mas i thálassa»
Όrthia kímata tinázun sta epuránia to skarí
stis astrapís to fos kitázun to cháos pu tus karteri
Άnemi pernun to timóni ke enó stin kólasi vutun
i piratés –mavri demóni akugonte pu tragudun:
«Anémi párte mas makriá, s’ orízontes astrafterus
pníchte ke káfte tus theus, mas ftáni emás i thálassa»
|