Για μας η κάθε αλλαξιά
ήταν καημός και μοναξιά
κι οι έρωτές μας με τους πόνους μπαλωμένοι.
Γιατί περίσσεψε πολύ
σ’ αυτόν τον κόσμο η χολή
κι έγινε η αγάπη προσφυγιά ταπεινωμένη
Εμείς φυλάξαμε σκοπιά
στου κόσμου την αδιαντροπιά
μήπως στο τέλος και σωθούν κάποιες αξίες.
Αφού κι όσα τραγούδια ακούς
σέρνουν καημούς εικονικούς
και δε θυμίζουν τις μεγάλες μας θυσίες.
Η πανοπλία που φοράς
είναι κι αυτή της συμφοράς
και στολισμένη με τα ψεύτικα στολίδια.
Γι’ αυτό αν θες να ονειρευτείς
έλα κοντά μου να κρυφτείς
και μην πατάς στα ετοιμόρροπα σανίδια
|
Gia mas i káthe allaksiá
ítan kaimós ke monaksiá
ki i érotés mas me tus pónus baloméni.
Giatí períssepse polí
s’ aftón ton kósmo i cholí
ki égine i agápi prosfigiá tapinoméni
Emis filáksame skopiá
stu kósmu tin adiantropiá
mípos sto télos ke sothun kápies aksíes.
Afu ki ósa tragudia akus
sérnun kaimus ikonikus
ke de thimízun tis megáles mas thisíes.
I panoplía pu forás
ine ki aftí tis simforás
ke stolisméni me ta pseftika stolídia.
Gi’ aftó an thes na onireftis
éla kontá mu na kriftis
ke min patás sta etimórropa sanídia
|