|
Η αγάπη είναι μια τράπουλα σημαδεμένη
μονάχα ό,τι ξόδεψες σε προστατεύει
αν ήμουνα παιχνίδι θα `χες κερδίσει
αν είχα φαντασία θα σ’ είχα ζωγραφίσει
σε φύλλα γυάλινα να τα κάνεις κομμάτια
κι αλίμονο αν είχα ένα μαχαίρι αντί για μάτια
ας μην μπορούσα να αρνηθώ ποτέ μου
πως αν ήμουνα γωνιά θα σ’ είχα αποκοιμίσει
αν ήμουνα βροχή θα σ’ είχα ποτίσει
αν ήμουνα σκιά θα σ’ είχα κρύψει
αν ταξίδευα στ’ αλήθεια θα σε συναντούσα
σε κάθε σταυροδρόμι χίλιες φορές θα σε φιλούσα
αν ήμουν όπλο θα σ’ είχα προστατέψει
και στην καρδιά το χρόνο θα `χα σημαδέψει
αν ήμουνα ιερέας σαν προσευχή
με τη γλώσσα μες στα δόντια μου θα σε φορούσα
αν ήμουνα πιστός θα ήσουνα ο ψαλμός μου
με τα δάχτυλα στα χείλια μου θα σε τραγουδούσα
Αν ήμουνα αγκαλιά θα σε είχα πείσει
με χείλια ματωμένα θα σ’ είχα νικήσει
αν μου έφτανε η ανάσα θα σε ξεδιψούσα
αν είχα εύκολα τα λόγια θα σε σταματούσα
σε κάθε σταυροδρόμι θα σε σταματούσα
μα αν ήμουν σταυρός, θα σε καρφώναν ακόμα
κι όμως σαν το κλέφτη, σαν το δολοφόνο
κρύβομαι στο φως της διαδρομής σου
για να κλέψω τα βήματα, την όμορφη σκιά σου
να αγαπήσω το σκοτάδι, φτάνει να `μαι κοντά σου
να σε κάνω δικιά μου ατέλειωτες ώρες
τόσο δικιά μου που να μπορώ να σε σκοτώσω
πριν με δεις να φεύγω μόλις ξημερώσει
κι εγώ να σου χρωστάω που ζω, να σου χρωστάω
γιατί η αγάπη είναι μια τράπουλα σημαδεμένη
κι όλοι εμείς στα νύχια της οι βαφτισμένοι
κι αν η αγάπη είναι γεμάτη σημάδια να μαντέψω
συγχώρα με αν δεν προλαβαίνω πάντα να τα δω
συγχώρα με που προλαβαίνω πάντα να αμυνθώ
|
I agápi ine mia trápula simademéni
monácha ó,ti ksódepses se prostatevi
an ímuna pechnídi tha `ches kerdísi
an icha fantasía tha s’ icha zografísi
se fílla giálina na ta kánis kommátia
ki alímono an icha éna macheri antí gia mátia
as min borusa na arnithó poté mu
pos an ímuna goniá tha s’ icha apokimísi
an ímuna vrochí tha s’ icha potísi
an ímuna skiá tha s’ icha krípsi
an taksídeva st’ alíthia tha se sinantusa
se káthe stavrodrómi chílies forés tha se filusa
an ímun óplo tha s’ icha prostatépsi
ke stin kardiá to chróno tha `cha simadépsi
an ímuna ieréas san prosefchí
me ti glóssa mes sta dóntia mu tha se forusa
an ímuna pistós tha ísuna o psalmós mu
me ta dáchtila sta chilia mu tha se tragudusa
An ímuna agkaliá tha se icha pisi
me chilia matoména tha s’ icha nikísi
an mu éftane i anása tha se ksedipsusa
an icha efkola ta lógia tha se stamatusa
se káthe stavrodrómi tha se stamatusa
ma an ímun stavrós, tha se karfónan akóma
ki ómos san to kléfti, san to dolofóno
krívome sto fos tis diadromís su
gia na klépso ta vímata, tin ómorfi skiá su
na agapíso to skotádi, ftáni na `me kontá su
na se káno dikiá mu atéliotes óres
tóso dikiá mu pu na boró na se skotóso
prin me dis na fevgo mólis ksimerósi
ki egó na su chrostáo pu zo, na su chrostáo
giatí i agápi ine mia trápula simademéni
ki óli emis sta níchia tis i vaftisméni
ki an i agápi ine gemáti simádia na mantépso
sigchóra me an den prolaveno pánta na ta do
sigchóra me pu prolaveno pánta na aminthó
|
