Κάνεις τ’ ασήμαντα σημαντικά
και τα μικρά κάνεις μεγάλα
παίρνεις τ’ αστεία σοβαρά
μα η ζωή είναι μια στάλα
Ντύσου πρόχειρα και βγάλε το κραγιόν σου
Πες ο έρωτας πως είμ’ ο παιδικός σου
κι έλα πάρε με αγκαλιά μια ανέμελη βραδιά
Ντύσου πρόχειρα και βγάλε το κραγιόν σου
Πες ο έρωτας πως είμ’ ο παιδικός σου
κι έλα πάρε με αγκαλιά μια ανέμελη βραδιά
Κάνεις τη φλόγα δυνατή φωτιά
και τη βροχή κάνεις πλημμύρα
λες και δεν ξέρω εγώ καλά
πως η ζωή είναι αλμύρα
Ντύσου πρόχειρα και βγάλε το κραγιόν σου
Πες ο έρωτας πως είμ’ ο παιδικός σου
κι έλα πάρε με αγκαλιά μια ανέμελη βραδιά
|
Kánis t’ asímanta simantiká
ke ta mikrá kánis megála
pernis t’ astia sovará
ma i zoí ine mia stála
Ntísu próchira ke vgále to kragión su
Pes o érotas pos im’ o pedikós su
ki éla páre me agkaliá mia anémeli vradiá
Ntísu próchira ke vgále to kragión su
Pes o érotas pos im’ o pedikós su
ki éla páre me agkaliá mia anémeli vradiá
Kánis ti flóga dinatí fotiá
ke ti vrochí kánis plimmíra
les ke den kséro egó kalá
pos i zoí ine almíra
Ntísu próchira ke vgále to kragión su
Pes o érotas pos im’ o pedikós su
ki éla páre me agkaliá mia anémeli vradiá
|