Κάποιας όμορφης κοπέλας
το αγόρι το ξανθό
της το πήρε ένα βράδυ
η φουρτούνα στο βυθό
Και η βάρκα γύρισε μόνη
δίχως μέσα τον ψαρά
αδειανή δίχως τιμόνι
από τα βαθιά νερά
Με σβησμένο πυροφάνι
κάποια νύχτα σκοτεινή
μπήκε μέσα στο λιμάνι
η βαρκούλα η ορφανή
Κι οι ελπίδες πνίγηκαν όλες
μέσα στα βαθιά νερά
και η βάρκα γύρισε μόνη
δίχως μέσα τον ψαρά
Από τότε κάθε βράδυ
στο μουράγιο το μικρό
η κοπέλα τραγουδάει
με παράπονο πικρό
Και η βάρκα γύρισε μόνη
δίχως μέσα τον ψαρά
αδειανή δίχως τιμόνι
από τα βαθιά νερά
|
Kápias ómorfis kopélas
to agóri to ksanthó
tis to píre éna vrádi
i furtuna sto vithó
Ke i várka girise móni
díchos mésa ton psará
adianí díchos timóni
apó ta vathiá nerá
Me svisméno pirofáni
kápia níchta skotiní
bíke mésa sto limáni
i varkula i orfaní
Ki i elpídes pnígikan óles
mésa sta vathiá nerá
ke i várka girise móni
díchos mésa ton psará
Apó tóte káthe vrádi
sto murágio to mikró
i kopéla tragudái
me parápono pikró
Ke i várka girise móni
díchos mésa ton psará
adianí díchos timóni
apó ta vathiá nerá
|