Ήμασταν ακίνητα και αμίλητα αγάλματα,
ήμασταν αγέλαστα, χάνει όποιος γελά.
Γέλασες και κέρδισα κι έτσι μες στα χείλη σου έζησα,
γέλαγες και κέρδιζα, σ’ έχασα μετά…
Κι αν μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα
αν ερχόσουνα, μες στα δυο σου μάτια θ’ άλλαζα
θα γινόμουνα και πάλι παιδί, και πάλι παιδί.
Ήμασταν ακίνητοι απ’ το χρόνο ασυγκίνητοι,
ήμασταν αμίλητοι, χάσαμε κι οι δυο…
Κι αν μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα
αν ερχόσουνα, μες στα δυο σου μάτια θ’ άλλαζα
θα γινόμουνα και πάλι παιδί, και πάλι παιδί, και πάλι παιδί.
Κι αν μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα
αν ερχόσουνα, μες στα δυο σου μάτια θ’ άλλαζα
θα γινόμουνα και πάλι παιδί…
Κι αν μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα
αν ερχόσουνα, μες στα δυο σου μάτια θ’ άλλαζα
θα γινόμουνα και πάλι παιδί, και πάλι παιδί, και πάλι παιδί.
|
Ήmastan akínita ke amílita agálmata,
ímastan agélasta, cháni ópios gelá.
Gelases ke kérdisa ki étsi mes sta chili su ézisa,
gélages ke kérdiza, s’ échasa metá…
Ki an megálosa ki an me ti zoí mu málosa
an erchósuna, mes sta dio su mátia th’ állaza
tha ginómuna ke páli pedí, ke páli pedí.
Ήmastan akíniti ap’ to chróno asigkíniti,
ímastan amíliti, chásame ki i dio…
Ki an megálosa ki an me ti zoí mu málosa
an erchósuna, mes sta dio su mátia th’ állaza
tha ginómuna ke páli pedí, ke páli pedí, ke páli pedí.
Ki an megálosa ki an me ti zoí mu málosa
an erchósuna, mes sta dio su mátia th’ állaza
tha ginómuna ke páli pedí…
Ki an megálosa ki an me ti zoí mu málosa
an erchósuna, mes sta dio su mátia th’ állaza
tha ginómuna ke páli pedí, ke páli pedí, ke páli pedí.
|