|
Σπάσε το κρύσταλλο
σπάσε το ποτήρι
γιατί ξεχείλισε καημό
Εγώ σε ήθελα
φως στο παραθύρι
κι όχι ένα λάθος σκοτεινό
Πάρε την βέρα μας
πάρε το στεφάνι
μη μου θυμίζουν χωρισμό
Αχ στην καρδούλα μου
πέφτει το ταβάνι
γέμισε το σπίτι στεναγμό
Για ένα κάλπικο φιλί
χαράμισα τόση ζωή
κι ας με γονάτισες
δε θα πέσω κάτω
μέχρι την καινούργια μου πληγή
Σπάσε το κρύσταλλο
σπάσε το ποτήρι
να ξαναρχίσω απ’ την αρχή
Αχ να `ταν ο ντουνιάς
μάτια μου σβηστήρι
να `σβηνε τη μαύρη μου ζωή
Για ένα κάλπικο φιλί
χαράμισα τόση ζωή
κι ας με γονάτισες
δε θα πέσω κάτω
μέχρι την καινούργια μου πληγή
|
Spáse to krístallo
spáse to potíri
giatí ksechilise kaimó
Egó se íthela
fos sto parathíri
ki óchi éna láthos skotinó
Páre tin véra mas
páre to stefáni
mi mu thimízun chorismó
Ach stin kardula mu
péfti to taváni
gémise to spíti stenagmó
Gia éna kálpiko filí
charámisa tósi zoí
ki as me gonátises
de tha péso káto
méchri tin kenurgia mu pligí
Spáse to krístallo
spáse to potíri
na ksanarchíso ap’ tin archí
Ach na `tan o ntuniás
mátia mu svistíri
na `svine ti mavri mu zoí
Gia éna kálpiko filí
charámisa tósi zoí
ki as me gonátises
de tha péso káto
méchri tin kenurgia mu pligí
|
