Χάρισμά σου η αγκαλιά, σε κερνάω μοναξιά
Στην υγειά σου και να ‘σαι καλά
Θα στο πω, θα στο πω και ας πονώ
Μου ‘χεις κάνει μεγάλο κακό
Θα στο πω και ας μου λες το σ’ αγαπώ
Να με κοιτάς να λιώνεις , κάπου εδώ τελειώνεις
Φεύγω και ας μετανιώνεις, τα λάθη σου πληρώνεις
Να με κοιτάς να λιώνεις, κάπου εδώ τελειώνεις
Γιατί αν μείνω κι άλλο, να ξέρεις δε γλιτώνεις
Ένα ψέμα είναι η ζωή, το πιο μεγάλο είσαι εσύ
Ως εδώ, ήρθε η ώρα να κλάψεις και εσύ
Θα στο πω, θα στο πω και ας πονώ
Μου ‘χεις κάνει μεγάλο κακό
Θα στο πω και ας μου λες το σ’ αγαπώ
Να με κοιτάς να λιώνεις , κάπου εδώ τελειώνεις
Φεύγω και ας μετανιώνεις, τα λάθη σου πληρώνεις
Να με κοιτάς να λιώνεις, κάπου εδώ τελειώνεις
Γιατί αν μείνω κι άλλο, να ξέρεις δε γλιτώνεις
|
Chárismá su i agkaliá, se kernáo monaksiá
Stin igiá su ke na ‘se kalá
Tha sto po, tha sto po ke as ponó
Mu ‘chis káni megálo kakó
Tha sto po ke as mu les to s’ agapó
Na me kitás na liónis , kápu edó teliónis
Fevgo ke as metaniónis, ta láthi su plirónis
Na me kitás na liónis, kápu edó teliónis
Giatí an mino ki állo, na kséris de glitónis
Έna pséma ine i zoí, to pio megálo ise esí
Os edó, írthe i óra na klápsis ke esí
Tha sto po, tha sto po ke as ponó
Mu ‘chis káni megálo kakó
Tha sto po ke as mu les to s’ agapó
Na me kitás na liónis , kápu edó teliónis
Fevgo ke as metaniónis, ta láthi su plirónis
Na me kitás na liónis, kápu edó teliónis
Giatí an mino ki állo, na kséris de glitónis
|