Στην πίστα άρχισε
το λαϊκό να παίζει
σήκω μωρό μου
να χορέψεις στο τραπέζι
Μας βάλαν κάτω
τεχνοκράτες και γραφιάδες
και μας χαλάσαν τον ντουνιά
Να μερακλώσει η ψυχή μου απ’ το τέλι
για να χορέψουν
οι καημοί μου τσιφτετέλι
και την κυβέρνηση
να πάρουν ποιητάδες
πριν πάθουμε κι άλλη ζημιά
Εγώ θα γίνω
κάρβουνο αναμμένο
να ξανανάψω
τον κόσμο το σβησμένο
Και συ καρδιά μου
θα χτυπάς το ντέφι
να ξαναβρούν
οι Έλληνες το κέφι
Να γίνουν όλα τα φιλιά
φωτιά καμίνι
θέλω μωρό μου
της καρδιάς εδώ να γινεί
Γιατί οι ευαίσθητοι
το έχουν καταλάβει
η αγάπη είναι γιατρικό
Σήκω μωρό μου
να ανεβούμε τώρα όλοι
με την καρδιά
να ξαναπάρουμε την Πόλη
Να γίνει η Αθήνα
σαν και μας αγαπησιάρα
όλο τον κόσμο αγαπώ
|
Stin písta árchise
to laikó na pezi
síko moró mu
na chorépsis sto trapézi
Mas válan káto
technokrátes ke grafiádes
ke mas chalásan ton ntuniá
Na meraklósi i psichí mu ap’ to téli
gia na chorépsun
i kaimi mu tsiftetéli
ke tin kivérnisi
na párun piitádes
prin páthume ki álli zimiá
Egó tha gino
kárvuno anamméno
na ksananápso
ton kósmo to svisméno
Ke si kardiá mu
tha chtipás to ntéfi
na ksanavrun
i Έllines to kéfi
Na ginun óla ta filiá
fotiá kamíni
thélo moró mu
tis kardiás edó na gini
Giatí i evesthiti
to échun katalávi
i agápi ine giatrikó
Síko moró mu
na anevume tóra óli
me tin kardiá
na ksanapárume tin Póli
Na gini i Athína
san ke mas agapisiára
ólo ton kósmo agapó
|