Είχα τα φώτα τα παράθυρα ανοικτά
κι ένα φεγγάρι ήρθε ναυάγιο
στα πόδια μου μπροστά
Σε είδε λέει μια χούφτα
όνειρα στα χέρια να κρατάς
κι όμως τι κρίμα χωρίς ντροπή
εδώ κι εκεί να τα σκορπάς
Καρδιά μου να με θυμηθείς
όταν στα δύσκολα βρεθείς
τα περασμένα να σκεφτείς
κι ας μοιάζουν ξένα
Καρδιά μου να με θυμηθείς
στα μονοπάτια της ζωής
αν δεν μπορείς και κουραστείς
γύρνα σε μένα
Απόψε βράδυ ντύνω τις σκέψεις μου
με χρώματα σιωπής
κι ένα σημάδι μες στην παλάμη μου
πως δε θα ξαναρθείς
Να μου προσέχεις
στήνει καρτέρι της βροχής η παγωνιά
κι αν δεν αντέχεις θα καρτερώ
σαν ήλιος μες στη σκοτεινιά
Καρδιά μου να με θυμηθείς
όταν στα δύσκολα βρεθείς
τα περασμένα να σκεφτείς
κι ας μοιάζουν ξένα
Καρδιά μου να με θυμηθείς
στα μονοπάτια της ζωής
αν δεν μπορείς και κουραστείς
γύρνα σε μένα
|
Icha ta fóta ta paráthira aniktá
ki éna fengári írthe nafágio
sta pódia mu brostá
Se ide léi mia chufta
ónira sta chéria na kratás
ki ómos ti kríma chorís ntropí
edó ki eki na ta skorpás
Kardiá mu na me thimithis
ótan sta dískola vrethis
ta perasména na skeftis
ki as miázun kséna
Kardiá mu na me thimithis
sta monopátia tis zoís
an den boris ke kurastis
girna se ména
Apópse vrádi ntíno tis sképsis mu
me chrómata siopís
ki éna simádi mes stin palámi mu
pos de tha ksanarthis
Na mu proséchis
stíni kartéri tis vrochís i pagoniá
ki an den antéchis tha karteró
san ílios mes sti skotiniá
Kardiá mu na me thimithis
ótan sta dískola vrethis
ta perasména na skeftis
ki as miázun kséna
Kardiá mu na me thimithis
sta monopátia tis zoís
an den boris ke kurastis
girna se ména
|