|
Κάθε φορά που σε θυμάμαι
να ‘ξερες πώς σε νοσταλγώ,
νιώθω φωτιά να με τυλίγει,
δεν είναι απλό που έχεις φύγει
να με ξεχνάς δεν είναι απλό.
Κάθε φορά που σε θυμάμαι
στο παρελθόν ξαναγυρνώ
και ξαναζώ τα περασμένα,
δεν είναι απλό δίχως εσένα,
να σ’ αγαπώ δεν είναι απλό.
Να γινόμουν για μια στιγμή Θεός
να νικήσω τον πόνο,
να γυρίσω το χρόνο,
να ξανά ‘ρθεις εδώ.
Να γινόμουν για μια στιγμή Θεός
ένα θαύμα να κάνω,
να σε δω κι ας πεθάνω,
να μου λες σ’ αγαπώ.
Κάθε φορά που σε θυμάμαι
σαν τον τρελό παραμιλώ
ό,τι κι αν πεις δεν ξεχρεώνεις,
δεν είναι απλό να με πληγώνεις
να με πονάς δεν είναι απλό.
Να γινόμουν για μια στιγμή Θεός
να νικήσω τον πόνο,
να γυρίσω το χρόνο,
να ξανά ‘ρθεις εδώ.
Να γινόμουν για μια στιγμή Θεός
ένα θαύμα να κάνω,
να σε δω κι ας πεθάνω,
να μου λες σ’ αγαπώ.
|
Káthe forá pu se thimáme
na ‘kseres pós se nostalgó,
niótho fotiá na me tilígi,
den ine apló pu échis fígi
na me ksechnás den ine apló.
Káthe forá pu se thimáme
sto parelthón ksanagirnó
ke ksanazó ta perasména,
den ine apló díchos eséna,
na s’ agapó den ine apló.
Na ginómun gia mia stigmí Theós
na nikíso ton póno,
na giríso to chróno,
na ksaná ‘rthis edó.
Na ginómun gia mia stigmí Theós
éna thafma na káno,
na se do ki as petháno,
na mu les s’ agapó.
Káthe forá pu se thimáme
san ton treló paramiló
ó,ti ki an pis den ksechreónis,
den ine apló na me pligónis
na me ponás den ine apló.
Na ginómun gia mia stigmí Theós
na nikíso ton póno,
na giríso to chróno,
na ksaná ‘rthis edó.
Na ginómun gia mia stigmí Theós
éna thafma na káno,
na se do ki as petháno,
na mu les s’ agapó.
|
