|
Κάθε πρωί όλα τα πρόσωπα κοιτάω στ’ αυτοκίνητα
μα είναι όλα απορημένα κι ακίνητα
κάτι ζητάνε, μα πού να πάνε
Κάθε πρωί λες κι έχουν κάνει με την πλήξη συμβόλαιο
θα το φωνάξω κι ας με πούνε επιπόλαιο
θέλω να τρέξω, να ’ρθω να σε κλέψω
Αν είσαι σπίτι στο γραφείο στη δουλειά
ή στο σχολείο ετοιμάσου
τι προλαβαίνουμε να κάνουμε μονάχα σε μια μέρα
για φαντάσου
Πάμε να φύγουμε σφαίρα και κάθε χρόνο τέτοια μέρα
θα γιορτάζω μωρό μου την αγάπη μου για σένα
Κάθε πρωί να οδηγώ μπλοκαρισμένος στη κίνηση
με το ραδιόφωνο ανοιχτό για αφύπνιση
όλα μου φταίνε τα μάτια μου καίνε
Μα ένα πρωί θα τρελαθώ και θα έρθω έξω απ’το σπίτι σου
θα’σαι η πριγκίπισσα και θα’μαι ο αλήτης σου
θέλω να τρέξω, να ’ρθω να σε κλέψω
|
Káthe pri óla ta prósopa kitáo st’ aftokínita
ma ine óla aporiména ki akínita
káti zitáne, ma pu na páne
Káthe pri les ki échun káni me tin plíksi simvóleo
tha to fonákso ki as me pune epipóleo
thélo na trékso, na ’rtho na se klépso
An ise spíti sto grafio sti duliá
í sto scholio etimásu
ti prolavenume na kánume monácha se mia méra
gia fantásu
Páme na fígume sfera ke káthe chróno tétia méra
tha giortázo moró mu tin agápi mu gia séna
Káthe pri na odigó blokarisménos sti kínisi
me to radiófono anichtó gia afípnisi
óla mu ftene ta mátia mu kene
Ma éna pri tha trelathó ke tha értho ékso ap’to spíti su
tha’se i prigkípissa ke tha’me o alítis su
thélo na trékso, na ’rtho na se klépso
|
