|
Δύσκολα πάλι θα βγάλω τη νύχτα
Κανέναν δεν έχω να πω καληνύχτα
Και μες στα σκοτάδια ποτάμι το δάκρυ καυτό
Πάλι στο νου μου κρυφά θα σε ψάξω
Θα βγω στο μπαλκόνι τσιγάρο θα ανάψω
Θα κλείσω τα μάτια και πως μ’ αγκαλιάζεις
θα προσποιηθώ
Κομμάτια η νύχτα κι εγώ σαν χάρτινο φεγγάρι τριγυρίζω
Να μου ματώνεις την καρδιά δεν το αξίζω
Πως σ’ έχω ανάγκη δε φοβάμαι να σου πω
Κομμάτια η νύχτα γυαλί που κόβει
Μες τα χείλη τ’ όνομά σου κι ένας αέρας που ‘χει κάτι απ’ τ’ άρωμά σου
Σου ψιθυρίζει γύρνα πίσω σ’ αγαπώ
Δύσκολα πάλι θα βγάλω τη μέρα
Ανοίγω το τζάμι να πάρω αέρα
Και φτιάχνω καφέ για τους δυο μας κι ας λείπεις εσύ
Πάλι στο νου μου κρυφά θα σε ψάξω
Θα βγω στο μπαλκόνι τσιγάρο θα ανάψω
Θα κλείσω τα μάτια και πως μ’ αγκαλιάζεις
Θα προσποιηθώ
|
Dískola páli tha vgálo ti níchta
Kanénan den écho na po kaliníchta
Ke mes sta skotádia potámi to dákri kaftó
Páli sto nu mu krifá tha se psákso
Tha vgo sto balkóni tsigáro tha anápso
Tha kliso ta mátia ke pos m’ agkaliázis
tha prospiithó
Kommátia i níchta ki egó san chártino fengári trigirízo
Na mu matónis tin kardiá den to aksízo
Pos s’ écho anágki de fováme na su po
Kommátia i níchta gialí pu kóvi
Mes ta chili t’ ónomá su ki énas aéras pu ‘chi káti ap’ t’ áromá su
Su psithirízi girna píso s’ agapó
Dískola páli tha vgálo ti méra
Anigo to tzámi na páro aéra
Ke ftiáchno kafé gia tus dio mas ki as lipis esí
Páli sto nu mu krifá tha se psákso
Tha vgo sto balkóni tsigáro tha anápso
Tha kliso ta mátia ke pos m’ agkaliázis
Tha prospiithó
|
