Κόψε την κλωστή και φύγε
φύγε μακριά
αύριο για σένα θα ‘μαι
μια ζωή παλιά
Ίσως στην αρχή και να σε σκέφτομαι συχνά
όμως η καρδιά στο τέλος
πάντοτε ξεχνά
Ίσως στην αρχή και να σε σκέφτομαι συχνά
όμως η καρδιά στο τέλος
πάντοτε ξεχνά.
’Ετσι είναι πάντα
ίδια η ζωή
πίκρες και χαρές μια αλυσίδα
κι αν συναντηθούμε ίσως κάποτε
να πεις
που σε ξέρω αλήθεια που σε είδα
κι αν συναντηθούμε ίσως κάποτε
να πεις
που σε ξέρω αλήθεια
που σε είδα.
Κόψε την κλωστή και φύγε
δίχως να πονάς
δεν αξίζει την καρδιά σου
να την τυραννάς
Αύριο μπορεί κι’εσύ ο ίδιος
ν’ απορείς
που να με θυμάσαι καθαρά
δε θα μπορείς
αύριο μπορεί κι’εσύ ο ίδιος
ν’ απορείς
που να με θυμάσαι καθαρά
δε θα μπορείς.
|
Kópse tin klostí ke fíge
fíge makriá
avrio gia séna tha ‘me
mia zoí paliá
Ίsos stin archí ke na se skéftome sichná
ómos i kardiá sto télos
pántote ksechná
Ίsos stin archí ke na se skéftome sichná
ómos i kardiá sto télos
pántote ksechná.
’Etsi ine pánta
ídia i zoí
píkres ke charés mia alisída
ki an sinantithume ísos kápote
na pis
pu se kséro alíthia pu se ida
ki an sinantithume ísos kápote
na pis
pu se kséro alíthia
pu se ida.
Kópse tin klostí ke fíge
díchos na ponás
den aksízi tin kardiá su
na tin tirannás
Avrio bori ki’esí o ídios
n’ aporis
pu na me thimáse kathará
de tha boris
avrio bori ki’esí o ídios
n’ aporis
pu na me thimáse kathará
de tha boris.
|