Κι αν μαλώσαμε πάλι χθες βράδυ
είπες φεύγω σκιά στο σκοτάδι
όσα ζήσαμε είναι σημάδι
που δε σβήνεται σ’ ένα λεπτό
έχει δίχτυα ο θυμός
και μας πιάνει
η αγάπη όλο παίζει και χάνει
η χαρά έχει κάποιο λιμάνι
στο ‘χω πει και ξανά θα στο πω
η ζωή είν’ εδώ
είσ’ εσύ, είμ’ εγώ.
Μη φωνάζεις, μη θυμώνεις
πριν να φύγεις για πάντα τρελή
πες μου γιατί θυμώνεις
λίγο στάσου κι άκου τι θα σου πει
της καρδιάς η κρυμμένη φωνή.
Κι αν μαλώσαμε πάλι χθες βράδυ
είπες φεύγω σκιά στο σκοτάδι
ξημερώνει και λείπεις ακόμα
κι έχω τόσα πολλά να σου πω
είναι απλό να πεις
γεια σου κι αντίο
μα δεν είναι καθόλου αστείο
τη ψυχή σου να κόβεις στα δύο
στο ‘χω πει και ξανά θα στο πω
η ζωή είν’ εδώ
είσ’ εσύ, είμ’ εγώ.
Μη φωνάζεις, μη θυμώνεις
πριν να φύγεις για πάντα τρελή
πες μου γιατί θυμώνεις
λίγο στάσου κι άκου τι θα σου πει
της καρδιάς η κρυμμένη φωνή.
|
Ki an malósame páli chthes vrádi
ipes fevgo skiá sto skotádi
ósa zísame ine simádi
pu de svínete s’ éna leptó
échi díchtia o thimós
ke mas piáni
i agápi ólo pezi ke cháni
i chará échi kápio limáni
sto ‘cho pi ke ksaná tha sto po
i zoí in’ edó
is’ esí, im’ egó.
Mi fonázis, mi thimónis
prin na fígis gia pánta trelí
pes mu giatí thimónis
lígo stásu ki áku ti tha su pi
tis kardiás i krimméni foní.
Ki an malósame páli chthes vrádi
ipes fevgo skiá sto skotádi
ksimeróni ke lipis akóma
ki écho tósa pollá na su po
ine apló na pis
gia su ki antío
ma den ine kathólu astio
ti psichí su na kóvis sta dío
sto ‘cho pi ke ksaná tha sto po
i zoí in’ edó
is’ esí, im’ egó.
Mi fonázis, mi thimónis
prin na fígis gia pánta trelí
pes mu giatí thimónis
lígo stásu ki áku ti tha su pi
tis kardiás i krimméni foní.
|