|
Τούτη η στάχτη που τη σέρνει ο βοριάς λέι λιμ λέι
ήταν κάποτε τα φύλλα της καρδιάς λέι λιμ λέι
που τα μάρανε η μαύρη ξενιτιά λέι λιμ λέι
κι η αγάπη σου τα πήρε στη φωτιά λέι λιμ λέι.
Μη καλέ μου μη ζητάς απ’ το βοριά λέι λιμ λέι
τη συμπόνια απ’ τη δόλια μου καρδιά λέι λιμ λέι
ένα δέντρο που το κάψαν κεραυνοί λέι λιμ λέι
δεν ανθίζει, δε φοβάται, δεν πονεί λέι λιμ λέι.
Τούτη η στάχτη που τη σέρνει ο βοριάς λέι λιμ λέι
ήταν κάποτε τα φύλλα της καρδιάς λέι λιμ λέι
άφησε την στα σοκάκια να χαθεί λέι λιμ λέι
πόσο πόνεσα ποτέ μη μαθευτεί λέι λιμ λέι.
|
Tuti i stáchti pu ti sérni o voriás léi lim léi
ítan kápote ta fílla tis kardiás léi lim léi
pu ta márane i mavri ksenitiá léi lim léi
ki i agápi su ta píre sti fotiá léi lim léi.
Mi kalé mu mi zitás ap’ to voriá léi lim léi
ti sibónia ap’ ti dólia mu kardiá léi lim léi
éna déntro pu to kápsan keravni léi lim léi
den anthízi, de fováte, den poni léi lim léi.
Tuti i stáchti pu ti sérni o voriás léi lim léi
ítan kápote ta fílla tis kardiás léi lim léi
áfise tin sta sokákia na chathi léi lim léi
póso pónesa poté mi mathefti léi lim léi.
|
