Με τον πόνο μου γελάς
μα θα στρώσεις που θα πας
σου χρειάζεται ένα ξύλο
για να με προσέξεις λίγο
αφού ξέρω πως αυτά
είναι σκέρτσα πονηρά
Λίγο ξύλο άμα φας
σαν τρελή θα μ’ αγαπάς
σαν τρελή θα μ’ αγαπάς
λίγο ξύλο άμα φας
Είσαι ψεύτρα και σκληρή
σαν γατούλα πονηρή
με τα νύχια σου με σκίζεις
και φαρμάκια με ποτίζεις
κάθε ώρα και στιγμή
μου μαυρίζεις την ψυχή
Λίγο ξύλο άμα φας
σαν τρελή θα μ’ αγαπάς
σαν τρελή θα μ’ αγαπάς
λίγο ξύλο άμα φας
Με τον πόνο μου γελάς
μα θα στρώσεις που θα πας
θα `ρθει κι η στιγμή κυρά μου
να σε φέρω στα νερά μου
λίγη ακόμα υπομονή
και θα γίνεις σαν αρνί
Λίγο ξύλο άμα φας
σαν τρελή θα μ’ αγαπάς
σαν τρελή θα μ’ αγαπάς
λίγο ξύλο άμα φας
|
Me ton póno mu gelás
ma tha strósis pu tha pas
su chriázete éna ksílo
gia na me proséksis lígo
afu kséro pos aftá
ine skértsa ponirá
Lígo ksílo áma fas
san trelí tha m’ agapás
san trelí tha m’ agapás
lígo ksílo áma fas
Ise pseftra ke sklirí
san gatula ponirí
me ta níchia su me skízis
ke farmákia me potízis
káthe óra ke stigmí
mu mavrízis tin psichí
Lígo ksílo áma fas
san trelí tha m’ agapás
san trelí tha m’ agapás
lígo ksílo áma fas
Me ton póno mu gelás
ma tha strósis pu tha pas
tha `rthi ki i stigmí kirá mu
na se féro sta nerá mu
lígi akóma ipomoní
ke tha ginis san arní
Lígo ksílo áma fas
san trelí tha m’ agapás
san trelí tha m’ agapás
lígo ksílo áma fas
|