|
Παντού τ’ όνομα σου ακούω μακριά σου Μαρία
της νύχτας τ’ αγέρι γλυκά το προφέρει Μαρία
το βλέπω στα αιθέρια γραμμένο μ’ αστέρια Μαρία
κι ο μπάτης γλυκά ψιθυρίζει
το κύμα κι αυτό μουρμουρίζει
το λένε χιλιάδες πουλιά Μαρία.
Παντού όπου να `μαι εσένα θυμάμαι Μαρία
σαν θεία εικόνα προβάλεις Μαντόνα Μαρία
για σένα αναπνέω για χάρη σου κλαίω Μαρία
για σένα μιλά η ψυχή μου
τα βράδια μέσ’ την προσευχή μου
στη Σάντα Μαρία να ‘ρθεις Μαρία.
Τις νύχτες που λείπεις στα χέρια της λύπης τα κρύα
τα μάτια μου κλαίνε τα χείλη μου λένε Μαρία
ζητώ να ξεχάσω μα όπου περάσω Μαρία
το νιώθω παντού τ’ άρωμά σου
ακούω παντού τ’ όνομα σου
για σένα όλα γύρω μιλούν Μαρία.
|
Pantu t’ ónoma su akuo makriá su María
tis níchtas t’ agéri gliká to proféri María
to vlépo sta ethéria gramméno m’ astéria María
ki o bátis gliká psithirízi
to kíma ki aftó murmurízi
to léne chiliádes puliá María.
Pantu ópu na `me eséna thimáme María
san thia ikóna provális Mantóna María
gia séna anapnéo gia chári su kleo María
gia séna milá i psichí mu
ta vrádia més’ tin prosefchí mu
sti Sánta María na ‘rthis María.
Tis níchtes pu lipis sta chéria tis lípis ta kría
ta mátia mu klene ta chili mu léne María
zitó na ksecháso ma ópu peráso María
to niótho pantu t’ áromá su
akuo pantu t’ ónoma su
gia séna óla giro milun María.
|
