|
Στο σπίτι αυτό
που τώρα ζω εγώ μαζί του
Έζησες χρόνια και εσύ ήσουν η καλή του
Για αυτό και έψαξα τρελή από τη ζήλια
Σε νιώθω εδώ κι ας είσαι μακριά του μίλια
Βρήκα τα γράμματα που σου ‘γραφε με πάθος
Ύστερα τα ‘σκισα κι ας ξέρω ότι είναι λάθος
Σε ένα συρτάρι το άρωμά σου το μισό
Μου άρεσε τόσο που άρχισα να σε μισώ
Μου έχουν πει πως λες κακίες, κοροϊδεύεις
Και στην αγάπη μου για ‘κείνον δεν πιστεύεις
Όλες υπήρξαμε οι πρώην σε μια σχέση
Έτσι είναι αυτά και όλες έχουμε πονέσει
Πολλές φορές κάθομαι εδώ και σου μιλάω
και κάνω σκέψεις και στα λάθη μου κολλάω
Μα απόψε πρέπει να σ’ αποχαιρετήσω
Το φάντασμά σου ελεύθερο να αφήσω
Ό,τι σου είπα μη το μάθει όμως κανείς
Σε ευχαριστώ, να είσαι καλά όπου κι αν ζεις
Δεν είμαι εγώ γλυκιά μου αυτή που σου τον πήρα
Είναι η ζωή και στην υγειά σου αυτή η μπύρα
|
Sto spíti aftó
pu tóra zo egó mazí tu
Έzises chrónia ke esí ísun i kalí tu
Gia aftó ke épsaksa trelí apó ti zília
Se niótho edó ki as ise makriá tu mília
Oríka ta grámmata pu su ‘grafe me páthos
Ύstera ta ‘skisa ki as kséro óti ine láthos
Se éna sirtári to áromá su to misó
Mu árese tóso pu árchisa na se misó
Mu échun pi pos les kakíes, koroidevis
Ke stin agápi mu gia ‘kinon den pistevis
Όles ipírksame i próin se mia schési
Έtsi ine aftá ke óles échume ponési
Pollés forés káthome edó ke su miláo
ke káno sképsis ke sta láthi mu kolláo
Ma apópse prépi na s’ apocheretíso
To fántasmá su elefthero na afíso
Ό,ti su ipa mi to máthi ómos kanis
Se efcharistó, na ise kalá ópu ki an zis
Den ime egó glikiá mu aftí pu su ton píra
Ine i zoí ke stin igiá su aftí i bíra
|
