Έρχονται στιγμές που η μοναξιά
βρίσκει της ψυχής τα κρυφά κλειδιά
κι ακριβώς εκεί, ψάχνεις και ρωτάς
αν αξίζει αν … να αγαπάς…
Σου `δωσα λοιπόν δώρο μια ζωή
και στα δύσκολα ήμουνα εκεί
μα δεν μπόρεσες να `σαι αληθινή
για να αγαπάς πρέπει να έχεις και ψυχή…
Με κρατάς όμως δεν νιώθω αγάπη
με κοιτάς όμως δεν νιώθω κάτι
με κρατάς και πίκρες ξεδιπλώνω
μ’ ακουμπάς παγώνω…
Τώρα τι ζητάς πάνω μου να βρεις
μόνο μαχαιριές και πληγές θα δεις
τώρα μη μιλάς σε τι ωφελεί
άλλη μια αγκαλιά κι άλλο ένα φιλί
Με κρατάς όμως δεν νιώθω αγάπη
με κοιτάς όμως δεν νιώθω κάτι
με κρατάς και πίκρες ξεδιπλώνω
μ’ ακουμπάς παγώνω…
|
Έrchonte stigmés pu i monaksiá
vríski tis psichís ta krifá klidiá
ki akrivós eki, psáchnis ke rotás
an aksízi an … na agapás…
Su `dosa lipón dóro mia zoí
ke sta dískola ímuna eki
ma den bóreses na `se alithiní
gia na agapás prépi na échis ke psichí…
Me kratás ómos den niótho agápi
me kitás ómos den niótho káti
me kratás ke píkres ksediplóno
m’ akubás pagóno…
Tóra ti zitás páno mu na vris
móno macheriés ke pligés tha dis
tóra mi milás se ti ofeli
álli mia agkaliá ki állo éna filí
Me kratás ómos den niótho agápi
me kitás ómos den niótho káti
me kratás ke píkres ksediplóno
m’ akubás pagóno…
|