Ένας κόκκος άμμου,
ένα βότσαλο μικρό,
μες στην αγκαλιά μου
ψάχνω να σε βρω.
Πού να είσαι τώρα
στην κοιλάδα ή στο βουνό;
Πέρασε η ώρα,
πάω να κοιμηθώ.
Η απόσταση είναι μεγάλη,
η αγάπη μας είναι μικρή,
όμως όλα τα απλά και τα ωραία
μοιάζουν στην ανατολή.
Ένα λιθαράκι,
ένα τόσο δα μικρό,
έφτιαξε φωλίτσα
πέρα απ’ το γιαλό.
Τρέχω για να πάω,
να του πω για μας τους δυο,
μ’ έπιασε η μπόρα
φεύγω να κρυφτώ.
|
Έnas kókkos ámmu,
éna vótsalo mikró,
mes stin agkaliá mu
psáchno na se vro.
Pu na ise tóra
stin kiláda í sto vunó;
Pérase i óra,
páo na kimithó.
I apóstasi ine megáli,
i agápi mas ine mikrí,
ómos óla ta aplá ke ta orea
miázun stin anatolí.
Έna litharáki,
éna tóso da mikró,
éftiakse folítsa
péra ap’ to gialó.
Trécho gia na páo,
na tu po gia mas tus dio,
m’ épiase i bóra
fevgo na kriftó.
|