|
Μεσάνυχτα σ’ έρημους δρόμους
φορτίο δύσκολο η ζωή
κι η μοναξιά πάνω στους ώμους
γέρνει το σώμα μου στη γη.
Ο ήλιος πάλι θα αργήσει
μονάχη θα με βρει η αυγή
πληρώνω στον καημό το νοίκι
και ξεχρεώνω ένα γιατί.
Μεσάνυχτα, μεσάνυχτα και κάτι
στο σπίτι σου απ’ έξω σταματώ
εσύ κι αν μ’ έχεις σβήσει από το χάρτη
εγώ τις αναμνήσεις σου κρατώ.
Παράθυρο ορθάνοιχτο η αγάπη
μα αυτό που εσύ κοιτάς είναι κλειστό
το δάχτυλό μου βρέχω μ’ ένα δάκρυ
στην πόρτα σου και γράφω σ’ αγαπώ.
Χλωμός καθρέφτης το φεγγάρι
σκιές στους τοίχους των σπιτιών
και τ’ όνειρό μου έχει σαλπάρει
στης θλίψης το πικρό παρόν.
Μεσάνυχτα, μεσάνυχτα και κάτι
στο σπίτι σου απ’ έξω σταματώ
εσύ κι αν μ’ έχεις σβήσει από το χάρτη
εγώ τις αναμνήσεις σου κρατώ.
Παράθυρο ορθάνοιχτο η αγάπη
μα αυτό που εσύ κοιτάς είναι κλειστό
το δάχτυλό μου βρέχω μ’ ένα δάκρυ
στην πόρτα σου και γράφω σ’ αγαπώ.
|
Mesánichta s’ érimus drómus
fortío dískolo i zoí
ki i monaksiá páno stus ómus
gérni to sóma mu sti gi.
O ílios páli tha argísi
monáchi tha me vri i avgí
pliróno ston kaimó to niki
ke ksechreóno éna giatí.
Mesánichta, mesánichta ke káti
sto spíti su ap’ ékso stamató
esí ki an m’ échis svísi apó to chárti
egó tis anamnísis su krató.
Paráthiro orthánichto i agápi
ma aftó pu esí kitás ine klistó
to dáchtiló mu vrécho m’ éna dákri
stin pórta su ke gráfo s’ agapó.
Chlomós kathréftis to fengári
skiés stus tichus ton spitión
ke t’ óniró mu échi salpári
stis thlípsis to pikró parón.
Mesánichta, mesánichta ke káti
sto spíti su ap’ ékso stamató
esí ki an m’ échis svísi apó to chárti
egó tis anamnísis su krató.
Paráthiro orthánichto i agápi
ma aftó pu esí kitás ine klistó
to dáchtiló mu vrécho m’ éna dákri
stin pórta su ke gráfo s’ agapó.
|
