|
Στο μέταλλο την καρδιά μου, σπάω αγάπη μου
Όταν σ’ ακουμπάω
Στο μέταλλο της αγάπης πάνω
Πέφτω και σπάω αγάπη μου
Η αγάπη ποτέ δε θα φτάνει
Για πλάσματα διψασμένα
Κάτι παιδιά σαν εσένα κι εμένα στη γη
Μπορεί να τα τρελάνει
Η αγάπη μπορεί να τρελάνει
Κάτι παιδιά σαν εμάς
Που πάντα λες πως θα φύγεις
Μα πάντα πας χτυπάς με δύναμη
Την καρδιά σου πάνω στο μέταλλο
Μα τι να κάνω, αγάπη μου
Τόσο πονάω που σ’ ακουμπάω
Αγάπη μου
Τρελαίνομαι, τα φιλιά μου σπάω
Στο σώμα σου όταν σε φιλάω
Αγάπη μου, τόσο πονάω
Λες και χτυπάω σε μέταλλο
|
Sto métallo tin kardiá mu, spáo agápi mu
Όtan s’ akubáo
Sto métallo tis agápis páno
Péfto ke spáo agápi mu
I agápi poté de tha ftáni
Gia plásmata dipsasména
Káti pediá san eséna ki eména sti gi
Bori na ta treláni
I agápi bori na treláni
Káti pediá san emás
Pu pánta les pos tha fígis
Ma pánta pas chtipás me dínami
Tin kardiá su páno sto métallo
Ma ti na káno, agápi mu
Tóso ponáo pu s’ akubáo
Agápi mu
Trelenome, ta filiá mu spáo
Sto sóma su ótan se filáo
Agápi mu, tóso ponáo
Les ke chtipáo se métallo
|
