|
Στον τηλεφωνητή μου, πάψε
να λες πως σου ‘λειψα πολύ
και πως μ’ αγαπάς ακόμη
σε τίποτα δεν ωφελεί
έχει πια η καρδιά μου ραγίσει
σαν το γυαλί
Τώρα τι θες κι εξηγήσεις ζητάς
μες τη ζωή μου δεν έχεις θέση
ό, τι κι αν κάνεις δε με ξεγελάς
άσε με, μη με χαλάς
Αυτά που είχαμε να πούμε
τα ‘χουμε πει από καιρό
να θυμηθείς το βράδυ εκείνο
που μου ‘πες φεύγω, δεν μπορώ
κι αν σου ήρθαν ανάποδα όλα
αδιαφορώ
|
Ston tilefonití mu, pápse
na les pos su ‘lipsa polí
ke pos m’ agapás akómi
se típota den ofeli
échi pia i kardiá mu ragisi
san to gialí
Tóra ti thes ki eksigísis zitás
mes ti zoí mu den échis thési
ó, ti ki an kánis de me ksegelás
áse me, mi me chalás
Aftá pu ichame na pume
ta ‘chume pi apó keró
na thimithis to vrádi ekino
pu mu ‘pes fevgo, den boró
ki an su írthan anápoda óla
adiaforó
|
