Έψαξα άδικα να βρω ανθρώπους να με νιώσουνε
μα δυστυχώς δεν βρήκα
Πάνω στις τόσες μου πληγές αχ, αχ
κι άλλες πληγές μ’ ανοίξανε και γελασμένος βγήκα
Κανείς δεν ένιωσε τον πόνο μου
μα δεν πειράζει έτσι είναι τι να γίνει
κι αν τους βοήθησα χαλάλι τους
θα τους αφήσω στο θεό για να τους κρίνει
Έδωσα χρήμα και καρδιά και πίστεψα στον έρωτα
και στην αγνή φιλία
Μα ήταν όλα μια ψευτιά αχ αχ
και μου ’δωσαν για αντάλλαγμα μίσος κι αχαριστία
Κανείς δεν ένιωσε τον πόνο μου
μα δεν πειράζει έτσι είναι τι να γίνει
κι αν τους βοήθησα χαλάλι τους
θα τους αφήσω στο θεό για να τους κρίνει
|
Έpsaksa ádika na vro anthrópus na me niósune
ma distichós den vríka
Páno stis tóses mu pligés ach, ach
ki álles pligés m’ aniksane ke gelasménos vgíka
Kanis den éniose ton póno mu
ma den pirázi étsi ine ti na gini
ki an tus voíthisa chaláli tus
tha tus afíso sto theó gia na tus kríni
Έdosa chríma ke kardiá ke pístepsa ston érota
ke stin agní filía
Ma ítan óla mia pseftiá ach ach
ke mu ’dosan gia antállagma mísos ki acharistía
Kanis den éniose ton póno mu
ma den pirázi étsi ine ti na gini
ki an tus voíthisa chaláli tus
tha tus afíso sto theó gia na tus kríni
|