Ανησυχώ γιατί σε είδα ξαφνικά
κάτω απ’ το φόρεμα να γίνεσαι γυναίκα.
Ανησυχώ γιατί σε είδα ξαφνικά
να βγαίνεις έξω και να μη γυρνάς στις δέκα.
Εμπιστοσύνη να μου έχεις σου ζητώ,
ανησυχίες είναι όλα και περνάνε.
Είσαι ο φίλος μου, εγώ σ’ το λέω αυτό,
μα στη ζωή όλα με φόβο ξεκινάνε.
Πες μου ποιος σ’ αγαπάει τόσο
που αυτός να φροντίζει για σένα.
Πες μου ποιος σ’ αγαπάει τόσο
που μπροστά σου δε βάζει κανένα.
Μην ξεχάσεις αυτό το τραγούδι,
μην ξεχάσεις αυτά που σου λέω,
δεν το θέλω ποτέ στη ζωή μου
από σένα τις νύχτες να κλαίω.
Μην ξεχάσεις αυτό το τραγούδι,
μην ξεχάσεις πως ό,τι κι αν γίνει
στην αγάπη μου μέσα κλεισμένη
θα υπάρχει η εμπιστοσύνη.
Σ’ επηρεάζουν οι ειδήσεις των οκτώ,
σ’ επηρεάζει και η νύχτα που την ξέρεις.
Ό,τι μου έμαθες το βρίσκω πια σωστό,
βλέπω τον κόσμο και γι’ αυτό μην υποφέρεις.
Μεγάλα λόγια λες, μα έτσι ήμουν κι εγώ,
ήμουν ο έξυπνος που όλα, όλα τα ’χα μάθει.
Όμως, αγάπη μου, αυτό τ’ ομολογώ
πως κάνω ακόμα στη ζωή τα ίδια λάθη.
|
Anisichó giatí se ida ksafniká
káto ap’ to fórema na ginese gineka.
Anisichó giatí se ida ksafniká
na vgenis ékso ke na mi girnás stis déka.
Ebistosíni na mu échis su zitó,
anisichíes ine óla ke pernáne.
Ise o fílos mu, egó s’ to léo aftó,
ma sti zoí óla me fóvo ksekináne.
Pes mu pios s’ agapái tóso
pu aftós na frontízi gia séna.
Pes mu pios s’ agapái tóso
pu brostá su de vázi kanéna.
Min ksechásis aftó to tragudi,
min ksechásis aftá pu su léo,
den to thélo poté sti zoí mu
apó séna tis níchtes na kleo.
Min ksechásis aftó to tragudi,
min ksechásis pos ó,ti ki an gini
stin agápi mu mésa klisméni
tha ipárchi i ebistosíni.
S’ epireázun i idísis ton októ,
s’ epireázi ke i níchta pu tin kséris.
Ό,ti mu émathes to vrísko pia sostó,
vlépo ton kósmo ke gi’ aftó min ipoféris.
Megála lógia les, ma étsi ímun ki egó,
ímun o éksipnos pu óla, óla ta ’cha máthi.
Όmos, agápi mu, aftó t’ omologó
pos káno akóma sti zoí ta ídia láthi.
|