Δύο δρόμοι είν’ απέναντι
πες μου ποιο να διαλέξω, ο ένας λάθος σίγουρα.
Τα όνειρά μου ανείπωτα
και πως να ξεμπερδέψω, δεν έχει μείνει τίποτα.
Έκλεισα το τηλέφωνο και άνοιξα τα μάτια
το ίδιο λάθος δύο φορές με έκανε κομμάτια.
Έκλεισα το τηλέφωνο και άλλαξα το δρόμο
μες στο μυαλό τόσο καιρό, εσένα είχα μόνο.
Τα φώτα χαμηλώσανε
και κρύφτηκε το δάκρυ, η μοναξιά καλύφθηκε.
Είναι η νύχτα δύσκολη
και πως να κλείσω μάτι, ο πόνος μ’ εκδικήθηκε.
Έκλεισα το τηλέφωνο και άνοιξα τα μάτια
το ίδιο λάθος δύο φορές με έκανε κομμάτια.
Έκλεισα το τηλέφωνο και άλλαξα το δρόμο
μες στο μυαλό τόσο καιρό, εσένα είχα μόνο.
|
Dío drómi in’ apénanti
pes mu pio na dialékso, o énas láthos sígura.
Ta ónirá mu anipota
ke pos na kseberdépso, den échi mini típota.
Έklisa to tiléfono ke ániksa ta mátia
to ídio láthos dío forés me ékane kommátia.
Έklisa to tiléfono ke állaksa to drómo
mes sto mialó tóso keró, eséna icha móno.
Ta fóta chamilósane
ke kríftike to dákri, i monaksiá kalífthike.
Ine i níchta dískoli
ke pos na kliso máti, o pónos m’ ekdikíthike.
Έklisa to tiléfono ke ániksa ta mátia
to ídio láthos dío forés me ékane kommátia.
Έklisa to tiléfono ke állaksa to drómo
mes sto mialó tóso keró, eséna icha móno.
|