Θα δεις, μακριά μου όταν βρεθείς,
θα δεις, να δούμε τότε τι θα πεις.
Τι με κοιτάς και με περιφρονείς
και ένοχη με λες
και να καταστραφούμε τώρα θες.
Εσύ ποτέ, ποτέ δεν θα ξεχάσεις
θα τυραννιέσαι στις δικές σου καταστάσεις.
Εσύ ποτέ, ποτέ δεν θα ξεφύγεις
απλά θα δίνεσαι απλά για να με αποφύγεις.
Θα δεις, όταν κι εσύ θα πληγωθείς,
θα δεις, και τότε θα με θυμηθείς.
Όπως εγώ έτσι κι εσύ θα κλαις
τις άδειες σου βραδιές
και θα θυμάσαι όσα μου ‘κανες.
Εσύ ποτέ, ποτέ δεν θα ξεχάσεις
θα τυραννιέσαι στις δικές σου καταστάσεις.
Εσύ ποτέ, ποτέ δεν θα ξεφύγεις
απλά θα δίνεσαι απλά για να με αποφύγεις.
|
Tha dis, makriá mu ótan vrethis,
tha dis, na dume tóte ti tha pis.
Ti me kitás ke me perifronis
ke énochi me les
ke na katastrafume tóra thes.
Esí poté, poté den tha ksechásis
tha tiranniése stis dikés su katastásis.
Esí poté, poté den tha ksefígis
aplá tha dínese aplá gia na me apofígis.
Tha dis, ótan ki esí tha pligothis,
tha dis, ke tóte tha me thimithis.
Όpos egó étsi ki esí tha kles
tis ádies su vradiés
ke tha thimáse ósa mu ‘kanes.
Esí poté, poté den tha ksechásis
tha tiranniése stis dikés su katastásis.
Esí poté, poté den tha ksefígis
aplá tha dínese aplá gia na me apofígis.
|