Τρέχει η ζωή όμως λείπεις εσύ
κι ούτε ξέρω γιατί και πώς
λείπεις εσύ η πληγή μου κρυφή
κι εγώ λιώνω ζεστός πηλός
πριν πεις το γεια
πριν χορτάσεις φιλιά
δεν αντέχεται ο χωρισμός…
Αχ, να ‘σουν αλλιώς
αλλιώς απ’ ό,τι σε έχει φτιάξει ο Θεός
ο δρόμος της καρδιάς σου να ‘ταν ανοιχτός
ναι, να ‘σουν αλλιώς
στου έρωτα το τέλος να ‘σουν ουρανός
κι ο πόθος σου για μένα να `ταν ζωντανός.
Πέφτει η σιωπή κι ούτε μία ευχή
κι ούτε ένα άστρο για οδηγός
κι αν σ’ αγαπώ, κι αν φωνάζω καιρό
πια δε βλέπω κανένα φως
πριν πεις το γεια
πριν χορτάσεις φιλιά
δεν αντέχεται ο χωρισμός. . .
Αχ, να ‘σουν αλλιώς
αλλιώς απ’ ό,τι σε έχει φτιάξει ο Θεός
ο δρόμος της καρδιάς σου να ‘ταν ανοιχτός
ναι, να ‘σουν αλλιώς
στου έρωτα το τέλος να ‘σουν ουρανός
κι ο πόθος σου για μένα να `ταν ζωντανός.
|
Tréchi i zoí ómos lipis esí
ki ute kséro giatí ke pós
lipis esí i pligí mu krifí
ki egó lióno zestós pilós
prin pis to gia
prin chortásis filiá
den antéchete o chorismós…
Ach, na ‘sun alliós
alliós ap’ ó,ti se échi ftiáksi o Theós
o drómos tis kardiás su na ‘tan anichtós
ne, na ‘sun alliós
stu érota to télos na ‘sun uranós
ki o póthos su gia ména na `tan zontanós.
Péfti i siopí ki ute mía efchí
ki ute éna ástro gia odigós
ki an s’ agapó, ki an fonázo keró
pia de vlépo kanéna fos
prin pis to gia
prin chortásis filiá
den antéchete o chorismós. . .
Ach, na ‘sun alliós
alliós ap’ ó,ti se échi ftiáksi o Theós
o drómos tis kardiás su na ‘tan anichtós
ne, na ‘sun alliós
stu érota to télos na ‘sun uranós
ki o póthos su gia ména na `tan zontanós.
|